در نخستین شماره از مجموعهی مقالات «فرآوری قهوه» در یادداشتی به قلم آرمین جهانپناه درباره فرآوری خیس یا شسته قهوه میخوانیم.

در نخستین شماره از مجموعهی مقالات «فرآوری قهوه» در یادداشتی به قلم آرمین جهانپناه درباره فرآوری خیس یا شسته قهوه میخوانیم.
جد بزرگ بسیاری از گونهها و زیرگونههای قهوههایی که امروزه در سرتاسر پهنهی کمربندی قهوهای میشناسیم، دانهایست که اول بار در اتیوپی از خاک سر برآورده است.
مزرعه قهوه داترا از مزارع مطرح برزیل است که به یمن کاربست ارزشهایی چون آموزش، تعهد، امید، احترام و مسئولیت، بهعنوان سرآمد مزارع معتقد به کشاورزی پایدار در برزیل مطرح شده است.
امی فوکاهوری سال گذشته با قهوهای به مقام نخست مسابقات جهانی دمآوری قهوه در برزیل دست یافت که در مزرعهای بهنام «داترا» کشت شده بود.
مرکز توسعهی جهانی نتایج پژوهشی را منتشر کرده که به این پرسش پاسخ میدهند که آیا واقعا گواهیهای توسعهی پایدار بر زندگی کشاورزان قهوه تاثیری دارد.
اتیوپی در دنیای قهوه بسیار با اهمیت است. این کشور – به روایت بسیاری – محل کشف اولین دانههای قهوه است، تنها قهوهی عربیکا در آن کشت میشود، تنوع قهوه در آن به بیش از هزار گونه میرسد و خاستگاه تمام قهوهی عربیکا در جهان است.
شاید کمتر کسی بداند که قهوه در فهرست میراث جهانی هم نفوذ کرده و تابهحال دو سایت کشت قهوه نام خود را در این فهرست ثبت کردهاند.
کشاورزان قهوه در پجهوست از قدیمیترین کشاورزان سنتی قهوه در غرب آفریقا هستند. این منطقه بیشتر از یک سوم از ۱۵۰۰۰ تن تولید سالانهی قهوه در این کشور را تولید میکند.
قهوه سیاهی که مینوشیم از تاریخ تاریک هم بینصیب نمانده. بردهداری بخش سیاه تاریخ نوشیدنی دلنشینمان میتواند باشد.
اتیوپی یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قهوهی جهان، امسال در اثر بارشهای کم دچار خشکسالی است.
«امیدوارم این عکسها بتواند به همه نشان بدهد که چه کسانی در رسیدن آدمها به یک فنجان قهوهی روزانه سهم دارند». این آرزوی رضا دقتی است برای نمایشگاهی با عنوان روح قهوه که این روزها در فرانسه در حال برگزاری است.
قهوهی موج سوم اصطلاحیست که چند سالیست باب شده تا دو نوع قهوه و نحوهی مصرف آنها را متمایز کند.
در مزرعه قهوه (۱۹۳۰) اثر جورجینا د آلبوکوئرک نقاش معاصر برزیلی | رنگ و روغن
نگاه کن بهشت شاید همینجاست / من و تو دو تا صندلی یه میز / تو چشات مزرعههای قهوه / تو دستات از یاسان و عاج و زیتون
اینجا همه چی عالیست. ۱۳۰۰ مایل در جنوب جوبا (Juba)٬ غبار صبحگاهی محو شده تا دشتی گرم و حاصلخیز و آفتابی پدیدار شود، با مزارع قهوهای که تا دامنه کوه، باغهای موز، آواکادو و انار و لیمو کشیده شده؛ بالاتر بر فراز رشته کوههای مجاور، کوهستان بکر و اسرارآمیزِ «مهتاب» قرار دارد. اینجا لوکونزو است٬ […]