‎آرشیو نویسنده | صفا هراتیان

محققان دریافتند سروصدای محیط، می‌تواند بر تجربه‌ی قهوه‌نوشی ما تاثیرگذار باشد. 

در این یادداشت به یکی از شناخته‌شده‌ترین این عیوب یعنی دانه‌های فیلی (که خود به دانه‌های صدفی و دانه‌های گوشی‌شکل تبدیل می‌شوند، اشاره خواهیم کرد.

شاید برای‌تان جالب باشد که در دنیای بی‌حدومرز آنالیز حسی، «چرخه‌ی حسی آب» هم داریم که به ارزیاب‌ها کمک می‌کند که کالیبر شوند.

در دنیای قهوه تخصصی، «اسیدیته» از مهم‌ترین بارزه‌های حسی به‌حساب می‌آید. بسیاری این ترشی مطبوع دوست‌داشتنی را ستایش می‌کنند و قهوه‌ای با اسیدیته پایین یا کم‌کیفیت را بی‌جان و کسالت‌آور می‌شمرند. سوال این‌جاست که چطور می‌شود با دستکاری پارامترهای روست قهوه، نوع و کیفیت اسیدیته را تحت تاثیر قرار داد؟

تشخیص بوها برای بسیاری از افراد عادی کار دشواری‌ست. اگر چشم یک فرد معمولی را ببندید و مقداری دارچین یا پرتقال زیر بینی او بگیرید و بخواهید تا این بوها را تشخیص دهد، تنها در نیمی از موارد پاسخ درست داده می‌شود.

قهوه در مقاطعی تاریخی به‌عنوان محرک لازم برای انجام امور خاص عبادی نوشیده می‌شده و حالا به ضرورتی بدل شده که زیست در جوامع مدرن امروزی بدون آن قابل‌تصور نیست.

در این یادداشت به عیب‌های قهوه سبز می‌پردازیم که در فاز ایستگاه خشک‌سازی به‌وجود می‌آیند: هم در فرآوری طبیعی و هم در فرآوری خیس قهوه سبز.

در این یادداشت از سری عیب‌های قهوه سبز، می‌خواهیم درباره عیب‌هایی حرف بزنیم که در فنجان به‌صورت میوه‌ی گندیده، سرکه یا حتا ماهی فاسد بروز می‌یابند.

«کواکر، تقریبا همیشه جدی‌ترین دلیل رد بار ِ قهوه است … تاثیر این عیب بر کیفیت قهوه سبز، غیرقابل‌تصور است.» خبر خوش آن است که کواکر قابل تشخیص و جلوگیری‌ست. 

عیب‌های مرتبط با گیاه آسیب‌هایی‌ هستند که قهوه سبز در مزرعه بدان‌ها دچار می‌شود: یعنی در حین رشد گیاه و پیش از فرآوری گیلاس قهوه.