‎آرشیو | قهوه و هنر

نویسنده‌ی آمریکایی دیو اگرز در آخرین کتاب خود «راهب موکا» به کشاورزی قهوه در یمن و تاثیر جنگ بر زندگی مردمان این سرزمین و صنعت قهوه در آن پرداخته است.

اثر: آنری مَتیس، نقاش فرانسوی؛ سال ۱۹۱۶/۱۷ رنگ روغن روی بوم، اندازه اصلی: ۴۰*۵۷٫۸ سانتی‌متر، محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو

اثر ژان سیمون چَدرون، طراح آمریکایی فرانسوی‌تبار؛ سال ۱۸۰۹/۱۲؛ ساخته شده از نقره و چوب آبنوس

این قهوه‌ساز کوچک اواسط قرن هجدهم احتمالاً در فرانکفورت آلمان ساخته شده است. ساخته شده از مفرغ و چوب اندازه اصلی: ۱۷/۸ × ۸/۹ × ۱۵/۲ سانتی‌متر محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو

اثر یوهان تروگوت بوهم، هنرمند آلمانی؛ سال ۱۸۰۰ ساخته شده از مفرغ و چوب اندازه اصلی: ۱۱/۴ × ۱۴/۶ × ۸/۹ سانتی‌متر محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو

اثر کَمیل پیسَرو (۱۸۸۱) رنگ روغن روی بوم، اندازه اصلی: ۶۵٫۳*۵۴٫۸، محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو

اثر چارلز اُزبورن، طراح آمریکایی؛ سال ۱۸۸۱/۸۹ سازنده: کمپانی تیفانی نیویورک ساخته شده از نقره، مروارید، عاج و عقیق اندازه اصلی: ۱۹/۱ × ۷/۶ × ۱۲/۷ سانتی‌متر محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو

طرح قهوه‌ساز عربی – دله – روی سکه‌های یک درهمی امارات

سرویس قهوه‌خوری، ساخته شده در کارخانه چینی‌­سازی دو پَکیه اتریش؛ سال ۱۷۷۰

«مراقب لکه قهوه و خاکستر سیگار باش، تو مدرسه به اندازه کافی دردسر دارم» اثر مُرت واکر، هنرمند آمریکاییخودکار و جوهر سیاه با تاشی از گرافیت روی کاغد عاجی اندازه اصلی: ۱۹۴ * ۲۵۷ میلی‌متر

قوری قهوه با درپوش، ساخته شده در چین برای بازار آمریکا؛ سال ۱۸۰۰-۱۷۹۰ساخته شده از چینی و لعاب اندازه اصلی: ۲۴/۵ × ۲۰/۶ × ۱۲/۴ سانتی‌متر محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو 

اثر خوان گریس، نقاش اسپانیایی؛ سال ۱۹۱۶ گرافیت روی کاغذ عاجی اندازه اصلی: ۹/۵ * ۱۴/۸ سانتی‌متر محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو 

قوری قهوه، متعلق به قرن هجدهم میلادی؛ ساخت ایتالیا ساخته شده از چینی همراه با میناکاری تزئینی صورتی و آبی اندازه اصلی: ۱۵ * ۲۰ سانتی‌متر محل نگهداری: انستیتو هنر شیکاگو

شهر آمادئو در فیلیپین هر ساله میزبان فستیوالی‌ست که در آن کشاورزان و مردم عادی برداشت قهوه را جشن می‌گیرند.

اثر جیوانی آنتونیو گواردی، نقاش ایتالیایی؛ سال ۱۷۴۲/۴۳رنگ و روغن؛ اندازه اصلی: ۶۴ * ۴۶ سانتی‌متراز آرشیو انستیتو هنر شیکاگو

نوشتن درباره قهوه و کافه را خیلی دوست دارم و حالم را خوب می‌کند. خوشحالم که از کافه و طعم و عطر و عاشقی‌های این‌ور دنیا برای‌تان می‌نویسم؛ از کنج خواستنی‌ترین کافه‌های دنیا و عاشق‌ترین و سرخوش‌ترین مردمان روزگار – پاریس.