آیکافی – اگر بخواهیم دقیق بگوییم، بله … کافئین اعتیاد می‌آورد؛ البته خیلی به تعریف شما از اعتیاد بستگی دارد. کافئین محرک سیستم مرکزی اعصاب بدن است و مصرف مستمر آن تا حدودی وابستگی فیزیکی می‌آورد. اما نه آن‌قدر که سلامت فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی شما را مانند مواد مخدر تحت‌الشعاع قرار بدهد. (هر چند بعد از حساب کردن پولی که در ماه بابت کافه‌نشینی داده‌اید شاید حال دیگری به شما دست بدهد!)
اگر روزی دو فنجان یا بیشتر قهوه مصرف می‌کنید، توقف ناگهانی قهوه می‌تواند تا یکی دو روز با عوارضی همراه باشد مانند:
سردرد
خستگی
تشویش
کج‌خلقی
(کمی) افسردگی
تمرکزِ پایین
شکی نیست که قطع کردن کافئین چند روزِ سخت در پی دارد اما نه در حد عوارض مواد مخدر یا الکل. به همین دلیل است که کارشناسان اعتیاد به کافئین را اصلا اعتیادی جدی نمی‌دانند.
با عنوان زیاد موافق نیستم ! فرق است بین اعتیاد و عادت ! شاید همه با عادت هایی را داشته باشیم و در زندگی روزمره هم به این عادت ها پابند باشیم ولی آن طور نیست که به مانند اعتیاد از دست دادن آن عادت مشکلاتی را برایمان ایجاد کند! قهوه و کافیین به عنوان یک عادت برای ما در آمده نه اعتیاد چرا که اگر به مانند خیلی ها به کافیین اعتیاد داشتیم از شربت های حاوی کافیین یا مواد دیگر استفاده میشد ! قهوه یک عادت پسندیده است درست مثل چای و نوشیدن آن ! خیلی ها را در اطراف خودمان میبینیم که به نوشیدن چای عادت دارند به طوری که به عنوان تلقین هم که شده ترک این عادت موجب سردرد و خستگی و بی حوصلگی آنان میشود ! آیا آنان هم معتاد هستند و یا چای هم اعتیاد آور است؟