آیکافی – طعم قهوه در ذات چقدر دل‌پذیر است؟ این تلخی مطبوع آیا برای همه یکسان است؟ پذیرش این تلخی چقدر وابسته به شرطی شدن ما نسبت به طعم‌هاست؟ تعارف که نداریم؛ تلخی یکی از اصلی‌ترین مزه‌های قهوه است. اما چطور می‌شود که نوشیدنی‌ای چنین تلخ چنان محبوب آدمیان شود؟ آگاهان پاسخ این پرسش را در عادت و شرطی شدن جستجو میکنند. هافینگتن پست در آزمایشی جالب به چند کودک برای اولین بار قهوه می‌نوشاند. واکنش این کودکان به ما یادآوری می‌کند که طعم قهوه‌ی روزانه‌مان تا چه اندازه می‌تواند نخواستنی باشد.
یک کامنت برای این کودکان نازنین برای اولین بار لب به قهوه می‌زنند
دیدگاهتان را بنویسید برای انصراف کلیک کنید.
این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.
مثل همیشه مطلبی جالب و درخور توجه بود با توجه به تلخی قهوه بازهم چهره ها آن طور که باید حکایت از تلخی نداشت و من اطمینان دارم همه اون ها در جوانی از طرفداران قهوه خواند شد .
دفعه اول به طرز افتضاحی بدم اومد.
نمی‌دونم چی شد که دوباره سراغش رفتنم و بهش دل دادم!
اوووووووووم (:
ممنون بابت مطلب
خیلی کنجکاوم بدونم کسانی که قهوه نمینوشند و به نظرشان تلخ است در مورد طعم زیتون چه فکر میکنند؟ یا آب جوی اسلامی؟ نه اینکه اینها هم طعم قهوه باشند…پرسش است دیگر!
من دقیقا از طعم هر سه اینها بدم میاد، عجیبه؟!