‎آرشیو | فرهنگ تاریخ قهوه

ما در آیکافی قصد داریم در نزدیکی نوروز و وفور انواع و اقسام شیرینی‌های ایرانی، چند ترکیب جدید و مطلوب از قهوه و شیرینی ایرانی معرفی کنیم.

طرح قهوه‌ساز عربی – دله – روی سکه‌های یک درهمی امارات

مقاله‌ی پیش رو ترجمه‌‌ی فرشته ثابتیان است از مطلبی با عنوان «قهوه» به قلم علی آل‌داوود که در دسامبر ۱۹۹۲ در دانشنامه‌ی ایرانیکا منتشر و در اکتبر ۲۰۱۱ در همین رسانه بازنشر شده است.

سه سال پیش درست در چنین روزی آلفونسو، آنتونلا و الساندرا پسران رناتو بیالتی پس از سوزاندن جسد پدرشان خاکستر او را در یک کتری موکا پات جای دادند تا افسانه‌ی این قهوه‌ساز انقلابی را برای همیشه در تاریخ قهوه‌نوشی قرن بیستم جاودانه کنند.

بهادر امینی، پژوهشگر ایرانی حوزه خوراک و غذا گفت فرهنگ ارائه و صرف قهوه ترک در کنار خرده فرهنگ‌ها و تعاملات اجتماعی که از حاشیه آن بر می‌آید کل تمدن بشری را تحت‌تاثیر خود قرار داده است.

قهوه ذغالی یکی از نوشید‌نی‌هایی است که می‌توانید در خیابان‌های خوزستان بنوشید؛ البته بهتر است قبل از آن، آداب خاصش را نیز بدانید.

بهادر امینی، علاقه‌مند به تاریخ خوراک در یادداشت پیش‌رو درباره مشهورترین سبک‌های دم‌آوری قهوه ترک نوشته است.

یمنی‌ها حدود دویست سال تولید و داد و ستد قهوه را در دست داشتند تا این‌که هلندی‌ها توانستند به این گیاه جادویی دست پیدا کنند و آن را با خود به اندونزی ببرند تا قهوه‌ جاوا در آنجا تولد یابد.

به گمانم کافه نادری تنها مشتی نمونه خروار است از میل ما به فراموشی. نشانه‌ای از احتضار شاید نباشد اما گویا حوصله زندگی هم ندارد.

استارباکس تصمیم گرفته با همه‌ی قوا وارد ایتالیا شود، این پنجمین کارگاه برشته‌کاری این کمپانی‌ در سراسر دنیاست و قصد دارد قهوه‌ی تک‌خاستگاه تازه‌برشت و روش‌های مختلف دم‌آوری قهوه‌هایش را به رخ ایتالیایی‌هایی بکشد که روی قهوه تعصب دارند.

باور این‌که روزگاری نوشیدن قهوه در شهری چون استانبول مجازات مرگ به همراه داشته دشوار است. اما تاریخ – این آینه‌ی تمام‌نمای تکرار اشتباه‌های بشر – داستان‌هایی از این دست کم ندارد.

چند شب پیش در کافه «کارفه» حوالی خانه هنرمندان سندی قاب‌گرفته بر دیوار کافه نظرم را جلب کرد. «نظام‌نامه‌ قهوه‌خانه‌ها» که وزارت داخله / بلدیه‌ی شیراز آن‌را صادر کرده. پایین تابلو امضا شده: پیشکش شد به عزیزان گروه «جانان» گلی امامی و کافه مسعودیه – ۱۳۹۳

یادداشت پیش رو نگاهی‌ست به تاریخ شگفت‌انگیز و طولانی قهوه در جهان عرب و چگونگی برخورد سنت ریشه‌دار قهوه‌نوشی با جریان‌های امروزی صنعت قهوه مانند قهوه و کافه‌های تخصصی.

گفتار پیش رو ترجمه‌ای‌ست از مطلبی با عنوان «قهوه» که در دسامبر ۱۹۹۲ در دانشنامه‌ی ایرانیکا منتشر و در اکتبر ۲۰۱۱ در همین رسانه بازنشر شده است.

قهوه‌ی تخصصی نتوانسته در ایتالیا پا بگیرد و کافه‌های زنجیره‌ای در کسب سهمی از بازار این کشور شکست خورده‌اند. چرایی این‌ها و بیش‌تر.

کافه‌ها به‌جای آنکه به‌راستی پاتوق، با معنای ذکرشده، یا محمل نقد یا شکل‌گیری ایده‌های نو یا آلترناتیو باشند، پوسته‌ای از آنان هستند.