قهوه و هنرموسیقی

قهوه سیاه ~ الا فیتزجرالد

احساس تنهایی و قدرت می‌کنم
خواب به‌چشم ندارم
راه می‌روم و چشم به‌در دوخته‌م
و در همین احوالات
قهوه سیاه می‌نوشم

با سایه‌ها حرف می‌زنم
یک تا چهارِ صبح
خدایا٬ چقدر لحظه‌ها به‌کندی می‌گذرند
زمانی‌که [برای خودم] قهوه سیاه می‌ریزم

مردی برای عشق ورزیدن به‌دنیا می‌آید
و زنی برای گریستن و ترشرویی کردن
برای در خانه ماندن و مراقب اجاق بودن
و برای غرقه کردن افسوس‌های گذشته
در قهوه و سیگار

متن ترانه

صفا هراتیان

سردبیر و موسس سایت آیکافی | داور مسابقات قهوه در ایران | دانش‌آموخته‌ی دوره‌های انجمن قهوه تخصصی اروپا (SCAE) | دبیر گروه قهوه‌پژوهی | مدرس دوره‌های آموزشی آنالیز حسی قهوه | رئیس کمیته‌های قهوه و آنالیز حسی سازمان ملی استاندارد ایران | گفت‌وگو با برنامه چرخ | جستارهایی در آنالیز حسی | Linkedin [email protected]

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا