در فستیوال قهوه و هنر کوالالامپور چه گذشت؟
هفته‌ی گذشته میعاد بزرگ عاشقان قهوه در مالزی بود. جشنواره‌ای که با دیگر رویدادهای قهوه در کوالالامپور تفاوت داشت چرا که مخاطبان اصلی آن نه بازرگانان و سرمایه‌گذاران که مستقیما مردم و مشتریان خانگی و کافه‌ها بودند و تعدادی نزدیک به ۳۰هزار بازدیدکننده در سه روز می‌تواند نشانه‌ی موفقیت آن باشد.
عکس‌ها: آناهیتا غضنفری
آیکافی – مردم مالزی با قهوه بیگانه نیستند. آن‌ها فرهنگ نوشیدن قهوه‌های محلی خودشان را دارند که در این گزارش می‌توانید درباره آن بیشتر بخوانید. اما قهوه با مفهوم بین‌المللی تب جدیدی‌ست که در چند سال اخیر مالزی را فراگرفته. سرمایه‌گذاران تلاش می‌کنند ذائقه این جامعه‌ی جوان، ثروتمند و علاقه‌مند به جهانی‌شدن را با مزه‌ی قهوه‌های غیرمحلی آشنا کنند. آن‌ها می‌دانند که بدون آموزش و جریان‌سازی‌های معمول تجاری، نمی‌توان این تغییر را انتظار داشت.
نماینده‌ی قهوه ایلی در مالزی برایم می‌گوید که در پس نوشیدن یک فنجان قهوه، فرهنگی وجود دارد. فرهنگی که نمی‌توان صرفا با تبلیغ یک کالا ایجاد کرد. قهوه باید از دانه‌ای مرغوب توسط یک باریستای ماهر تهیه و در یک فضای مناسب نوشیده شود. این اتفاق چند سالی‌ست فضای شهری کوالالامپور و چند شهر بزرگ مالزی را تغییر داده است. اما ما قدم بعدی را در شناساندن کیفیت قهوه و بردن آن به خانه‌های مردم می‌دانیم. به همین دلیل اگر دقت کنید در این جشنواره تعداد زیادی از شرکت‌ها دستگاه‌های قهوه‌ساز خانگی را معرفی و تبلیغ می‌کنند. «ایلی» نیز در این نمایشگاه موکاپات‌های روگازی که در کشور ایتالیا رایج است را در رنگ‌های مختلف عرضه کرده که تعداد زیادی از آن روز اول فروخته شد.
در کنار شرکت‌های تولید قهوه و محصولات جانبی آن، چند غرفه نیز کارگاه‌های آموزشی مربوط به قهوه را تبلیغ می‌کنند. در این کارگاه‌ها قرار است تاریخچه‌ی قهوه، انواع قهوه، درست کردن آن و طراحی شیر روی قهوه به علاقه‌مندان تدریس شود.
هر غرفه تلاش کرده تا محصول یا خدمات خاصی را برجسته کند. برای مثال یک شرکت مالزیایی ـ کره‌ای، زمانی که فهمید برای تهیه‌ی گزارش سوال می‌کنم من را به نوشیدن یک قاشق غذاخوری از معجون غلیظی که در یخچال نگهداری می‌شد دعوت کرد. معجونی که به گفته‌ی او «شراب قهوه» نام دارد و قرار است به عنوان یک نوشیدنی خاص به کشور مالزی صادر شود. «یوجین» مسئول رسانه‌ی شرکت توضیح می‌دهد که این معجون فشرده‌ای از چهار دانه‌ی قهوه است که باید یک ماه یا بیشتر دربسته نگهداری شود و نوشیدن آن با تاثیر خوشایندی همراه است. مسئولان این شرکت معتقدند این نوشیدنی در کشور اسلامی مالزی به علت محدودیت مصرف الکل برای مسلمانان بازار خوبی خواهد داشت.
شرکت دیگری افتخار خودش را روست کردن انواع قهوه می‌داند و به عنوان شعار اصلی بر در و دیوار غرفه برجسته کرده. «سارا» دختر جوانی که در بخش بازاریابی این شرکت مشغول است از گذشته‌ی این کمپانی قدیمی و فراز و فرودهایش از سال ۱۹۵۹ برایم می‌گوید. شرکتی که امروز توسط پسران صاحب اصلی با روش‌های مدرن و جدید حیات دوباره یافته و تخصص اصلی خود را روست کردن انواع قهوه عنوان کرده است.
با «مایکل» که از مدیران یکی دیگر از شرکت‌های حاضر در جشنواره است گپ می‌زنم. او از استقبال مردم از این جشنواره بسیار راضی‌ست و می‌گوید هر سال به بازدیدکننده‌ها اضافه می‌شود و این بسیار امیدوارکننده است اما ما همچنان باید در بخش آموزش بیشتر فعال باشیم. در حال حاضر مردم مالزی به‌طور متوسط روزانه ۲ رینگیت (معادل ۱۶۰۰ تومان) برای قهوه هزینه می‌کنند. این مبلغ باید به حداقل ۱۰ رینگیت برسد. در عین حال مصرف شکر در مالزی بسیار بالاست و جامعه‌ی جوان ما در معرض بیماری دیابت است. چیزی که ما باید در آموزش و تبلیغات خود به آن اشاره زیادی داشته باشیم مصرف قهوه بدون شکر است. کسانی که قهوه‌های محلی ما را نوشیده‌اند می‌دانند که این تغییر کم و ناچیزی نیست اما مسیری‌ست که باید برای داشتن جامعه‌ی سالم طی کنیم.
شرکت دیگری قهوه‌های دیکافئین را تبلیغ می‌گوید. غرفه‌دار برای بازدیدکننده‌ای توضیح می‌دهد که متاسفانه این قهوه در مالزی کم‌تر تبلیغ می‌شود و مردم فراموش کرده‌اند که اگر مشکل بی‌خوابی یا آلرژی‌های خاص دارند می‌توانند با نوشیدن قهوه‌های دیکافئین خود را لذت مزه‌ی قهوه محروم نکنند.
شور و شوق فراوانی در جشنواره برپاست. هر گوشه مردم با فنجانی از قهوه به خصوص کاپوچینوهایی که طرح‌های مختلف روی آن نقش بسته در حرکت و تکاپو هستند. گروه‌های موسیقی، نقاشی با قهوه، کاردستی روی فنجان‌های قهوه، و فعالیت‌های هنری متفاوت در گوشه و کنار مجتمع تجاری «پابلیکا» برپاست که همه‌ی این‌ها به همت برگزارکننده‌ی این جشنواره است. جشنواره‌ای که در وب‌سایت خود به طور دقیق عنوان کرده که هدف اون گره‌زدن هنر و قهوه است.
در بین برنامه‌های جانبی این جشنواره حضور «ساسا سستیک» قهرمان باریستای ۲۰۱۵ بسیار چشمگیر بود. حضور وی باعث گردهم آمدن تعدادی از باریستاهای مالزی در جشنواره شده بود. کسانی که آمده بودند تا از نزدیک صحبت‌های وی را بشنوند و شاهد درست کردن چند فنجان قهوه‌ی به‌دست وی باشند.
بازار اقتصاد آزاد در مالزی، بازبودن کشور و جامعه به جریان‌های بین‌المللی، ثبات نسبی اقتصادی و سیاسی و مسایل دیگر این کشور را آماده‌ی پذیرش جریان‌های جدید و به‌روز کرده است. صنعت قهوه نیز در این میان مسیر طولانی اما امیدوارکننده‌ای را طی می‌کند. مسیری که خصوصی و رقابتی بودن آن بر جذابیت و پویایی‌اش افزوده. یک بار دیگر با فنجان کوچکی از اسپرسو غرفه‌ها را مرور می‌کنم و مشتاقانه نام و آدرس ایمیل‌ام را برای دریافت دعوت‌نامه جشنواره‌ی بعد در دفترچه روابط عمومی جشنواره یادداشت می‌کنم.
خیلی خوبه که یه هفته بعد معرفی کردین که کسی به سرش نزنه بره اونجا ازدحام جمعیت بشه !