نفیسه مطلق نویسنده‌ی مهمان آیکافی از طریق شبکه‌ی اجتماعی میت‌آپ به جمعی از علاقمندان به قهوه پیوسته و از تجربه‌ی نوشیدن آفوگاتو در کافه‌ای در کوالالامپور مالزی برای ما نوشته است.
آیکافی – از بگو بخندهای‌شان پیداست که همدیگر را از پیش می‌شناسند. جمعی حدود هفت هشت نفر که در یک کافه‌ی نه چندان بزرگ در مرکز کوالالامپور جمع شده‌اند. باریستا سخت مشغول است و سفارش‌ها یکی یکی روی میز گذاشته می‌شود. همه یک نوشیدنی مشترک سفارش داده‌اند؛ قهوه «آفوگاتو». دو شات اسپرسو همراه با مقداری بستنی که در استکان کوچکی جداگانه سرو می‌شود. مهمان‌ها با شور و هیجان اما احتیاط مشغول اضافه کردن قهوه به ظرف بستنی می‌شوند. در این میان یکی از ابتکارش می‌گویند؛ این‌که خوش دارد مقداری از اسپرسو را آخر بنوشد تا مزه قهوه در دهانش باقی بماند. دیگری می‌گوید شنیده است که آفوگاتو فقط باید با بستنی وانیلی سرو شود و نباید از بستنی با طعم قهوه یا نسکافه استفاده کرد و اضافه می‌کند که علت این‌کار احتمالا قاتی شدن مزه‌های مشابه است. اما کنار دستی‌اش مخالف است و فکر می‌کند علت آن فقط جنبه زیبایی‌شناسی دارد و از آن‌جایی که قهوه آفوگاتو در استکان سرو می‌شود، ترکیب رنگ قهوه با بستنی وانیلی یا بستنی‌هایی که در این طیف رنگ هستند زیباتر است.
نیز ببینید ~ طرز تهیه آفوگاتو
دختری که در انتهای میز نشسته عکسی را از روی تلفن همراهش به جمع نشان می‌دهد که گویا در سفر اخیرش به ایتالیا گرفته. می‌گوید در «فلورانس» آفوگاتو را همین‌طور حاضر و ترکیب‌شده توی فنجان‌های معمول کاپوچینو سرو می‌کردند. پسر جوان سنگین‌وزنی که خیلی زود نوشیدنی‌اش را تمام کرده و ملتمسانه ته‌مانده‌های بستنی را با قاشق از استکان پاک می‌کند می‌گوید که از طرفداران این قهوه نیست چون ترکیب کردن قهوه با بستنی، دمای قهوه را ولرم می‌کند و نوشیدنی نه چیزی شبیه نوشیدنی‌های گرم است و نه نوشیدنی‌های سرد و با این خطابه‌ی کوتاه و قطعی به قهوه‌ی آفاگاتو لقب یک نوشیدنی بلاتکلیف را می‌دهد! دیگران هم از دیده‌ها و شنیدهایشان در کافه‌های داخلی و خارجی می‌گویند و البته حرف‌ها فقط محدود به قهوه آفوگاتو یا به‌طور کلی قهوه نیست اما یک چیز مسلم است. این چند جوان که از طریق یک شبکه‌ی اجتماعی با هم آشنا شده‌اند امروز فقط با بهانه‌ی نوشیدن قهوه آفوگاتو گردهم آمده‌اند. گروهی که هر از چندی با هماهنگی یکی از کافه‌های شهر گردهمایی کوچکی را ترتیب می‌دهند و مانند مشتریان معمول پول قهوه را پرداخت می‌کنند و گاهی به لطف کافه‌دار از پرداخت هزینه‌ی سرویس معاف می‌شوند.
حرف‌ها گل انداخته اما نوشیدنی‌ها تمام شده. باریستا که دست‌هایش را با حوله‌ی آویزان به کمرش خشک می‌کند لبخندزنان و تعظیم‌کنان به جمع می‌پیوند و با این کارش به گردهمایی یک حالت نیمه‌رسمی می‌دهد. انگار این هم بخشی از مراسم است و گویا همه منتظر این لحظه بودند. باریستا خوش‌آمد می‌گوید و از برگزارکننده تشکر می‌کند و کوتاه درباره قهوه آفوگاتو توضیح می‌دهد. این‌که این نوشیدنی در واقع یک دسر ایتالیایی‌ست که به خاطر محبوبیت‌اش کم‌کم وارد لیست نوشیدنی‌های کافه‌ها شده. او همچنین توضیح می‌دهد که دستور اصلی این دسر-نوشیدنی ترکیب اسپرسو با بستنی وانیلی‌ست و مثل هر نوشیدنی دیگری ممکن است باریستاها خلاقیت‌هایی در درست کردن آن ارائه دهند. او درباره‌ی آفوگاتوی خودش می‌گوید که دانه‌های قهوه خیلی تازه هستند چرا که همان روز روست شده و برای اسپرسو از ترکیب ۷۰ به ۳۰ دانه‌های «عربیکا» و «روبوستا» استفاده کرده. او همچنین می‌گوید که نکته‌ی مهم در این نوشیدنی تناسب مقدار بستنی و قهوه است. بستنی نباید به اندازه‌ای باشد که در قهوه غوطه‌ور شود و به قول دوستی نباید گوی بستنی در استخر قهوه شنا کند! باید یادمان باشد که این یک دسر بستنی-محور است که قهوه اسپرسو آن را همراهی می‌کند. باریستا خیلی زود عذرخواهی می‌کند تا به امور مشتریان تازه برسد و از جمع می‌خواهد اگر نظری درباره قهوه، کافه و سرویس دارند حتما با او یا همکارانش درمیان بگذارند چرا که برای او نظر مشتریان واقعی قهوه خیلی اهمیت دارد.
این دیدار اتفاقی من را وا می‌دارد تا با پیوستن به شبکه‌ی اجتماعی «Meet Up» که شهرت جهانی دارد در گردهمایی دیگری شرکت کنم. «میت آپ» یک شبکه‌ی اجتماعی‌ست که افراد می‌توانند بنا به موقعیت جغرافیایی به گروه‌هایی با علایق و سلایق مشابه خودشان بپیوندند. این گروه‌ها بسیار متنوع هستند؛ از کوه‌نوردی و کتاب‌خوانی و مهمانی گرفته تا ورزش و بحث‌های فلسفی و قرارهایی برای خوردن غذا و نوشیدن قهوه و سایر نوشیدنی‌ها … گردهمایی که در گروه «عاشقان قهوه» انتخاب کردم به دعوت یکی از باریستاهای شهر کوالالامپور است که به صورت رایگان درست کردن یک شات اسپرسو را با دستگاه حرفه‌ای آموزش می‌دهد. او حدود ۳-۴ ساعت زمان و فضای کافه را در اختیار ما گذاشت تا تک تک برای خودمان یک اسپرسو درست کنیم. با زیر دندان گرفتن دانه‌های قهوه‌ی تازه روست شده تفاوتش را با قهوه‌ای که دو روز پیش‌تر روست شده بفهمیم. در آخر همه با فنجانی در دست در حال بارگزاری عکس‌هایشان در شبکه‌های اجتماعی هستند و تنها خواسته‌ی باریستا علامت‌گذاری نام کافه روی عکس‌هاست. او همچنین شرح یک بسته‌ی آموزشی مفصل را روی میز می‌گذارد تا هر کس که تمایل دارد دوره‌های باریستا را در دو سطح ابتدایی و حرفه‌ای بگذارند، از چند و چون قیمت و زمان برگزاری مطلع شود. یک عصر دیگر هم در کنار علاقمندان کافه در این شهر استوایی گذاشت. علاقمندانی که روز‌به‌روز به تعدادشان افزوده می‌شود. تب قهوه چند سالی‌ست که مالزی را هم فراگرفته و جامعه‌ای که چند دهه با طعم قهوه‌های محلی روزگار گذرانده کم‌کم به طعم و فرهنگ قهوه‌های بین‌المللی خو می‌گیرد.
نیز ببینید ~ فرهنگ قهوه‌نوشی در مالزی
گردهمایی‌های طرفداران قهوه یکی از بهترین ابزارها برای رشد و غنی‌سازی فرهنگ جامعه درباره‌ی قهوه و تجارت آن در سطح خرد است. علاقمندانی که دقت و دانش خود را درباره‌ی این نوشیدنی روز‌به‌روز بیش‌تر می‌کنند تا حرفی برای گفتن در جمع داشته باشند و کافه‌داران و باریستاهایی که می‌توانند با دعوت این گروه‌ها مشتریان خاص و تاثیرگذار بیش‌تری پیدا کنند. آن‌ها از طریق علامت‌گذاری این مشتریان می‌توانند عملا تبلیغ‌های رایگان موثری داشته باشند و بدین ترتیب آخرین رویدادها، خلاقیت‌های جدیدشان در درست کردن قهوه، محصول‌های تازه و سرویس‌های خاص کافه را به اطلاع کاربران بیش‌تری برسانند. ناگفته پیداست که جوانان در این گردهمایی‌ها گوشه‌ی چشمی هم به ملاقات و آشنایی با کسانی دارند که حداقل یک علاقه‌ی مشترک جدی بین‌شان وجود دارد و چه چیزی بهتر از قهوه. به‌راستی که «قهوه آدم‌ها را به‌هم نزدیک‌تر می‌کند».
