قهوه نوشیدنی محبوب اهالی پورتوریکو است. نوشیدنی غالب صبح و عصر مردم. اما در حال حاضر تولید قهوه این کشور پاسخگوی مصرف داخلی نیست.
مناطق کشت: یائوکو سلکتو (Yauco Selecto)، آلتو گرانده (Alto Grande)، آجونتاس (Adjuntas)، سیالس (Ciales)، هایویا (Jayuya)، لا ماریا (Las Marias)، ماریکائو (Maricao) و اوتوآدو (Utuado)
آیکافی – تقاضای قهوه بازار داخلی به حدی است که دولت اجازه صادرات تنها یک سوم قهوه کشت‌شده در این کشور را صادر می‌کند. در عوض برای تامین نیاز داخلی، حجم زیادی قهوه وارد کشور می‌شود. گرچه برای واردات قهوه به پورتوریکو مالیات‌هایی وضع شده تا کشاورزان این کشور توانایی رقابت با قهوه‌های ارزان‌قیمت کشورهای همسایه را داشته باشند.
پورتوریکو را در همه جای دنیا به سواحل زیبا و رقص و موسیقی محلی آن می‌شناسند؛ اما این موضوع در مورد قهوه پورتوریکو صدق نمی‌کند. در سده ۱۹ میلادی پورتوریکو یکی از پیشتازان کشت و صادرات قهوه بود. برای مثال در سال ۱۸۹۶ این جزیره ششمین تولید‌کننده بزرگ قهوه در دنیا به حساب می‌آمد. اما ظاهرا در قرن بیستم تحولات پیچیده‌ی سیاسی و اقتصادی این مستعمره‌ی اسپانیا و گذار آن از یک اقتصاد مبتنی بر کشاورزی به کشوری در حال توسعه و متحد آمریکا در منطقه، باعث شد صنعت قهوه پورتوریکو برای سال‌ها به حاشیه رانده شود.
تغییرات سیاسی، اقتصادی و صنعتی موجب شد صنعت قهوه پورتوریکو و تمام موفقیت‌هایی که در طول سالیان متمادی به‌دست آورده بود کم‌کم محو شود و افت چشم‌گیری هم از لحاظ کیفیت و هم کمیت نسبت به دوران اوج خود تجربه کند. پورتو ریکو کشوری است نیمه‌مستقل که سیاست‌ها و قوانین کلی آن توسط ایالات متحده تعیین می‌شود. شهروندان آن نیز به نوعی شهروندان ایالات متحده به‌حساب می‌آیند و قوانین حقوق و دستمزد و بیمه و غیره شامل حال آن‌ها نیز می‌شود. این مساله باعث شده که نیروی کار در این کشور نسبت به کشورهای همسایه بسیار گران‌تر باشد. در دهه‌های اخیر عواملی چون کمبود نیروی کار و گران بودن آن، بهای زیاد کاشت و داشت درختان قهوه (به دلیل سیاست‌های سختگیرانه زیست‌محیطی و استانداردهای بالای وضع‌شده توسط سازمان کشاورزی آمریکا) و بلایای طبیعی همچون طوفان‌های مهیب دوره‌ای، موجب عقب ماندن صنعت قهوه پورتوریکو از رقبای منطقه‌ای بوده است.
همه‌ی این مسائل در کنار حجم کم صادرات، باعث شده قهوه این کشور با قیمت بالایی در بازار فروخته شود و کشاورزان قهوه پورتو ریکو توانایی رقابت در بازار جهانی را از دست بدهد. از دیگر عوامل عدم رغبت خریداران جهانی به قهوه پورتوریکو سودجویی‌های تنها شرکت بزرگ قهوه پورتوریکوست که سهم عمده صنعت قهوه این کشور را تحت کنترل خود دارد و بسیاری از کارشناسان قهوه بر این باورند که این شرکت، قهوه‌های نامرغوب و ارزان کشورهای همسایه را به نام قهوه پورتو ریکو و با قیمت بسیار بالاتر به مشتریان عرضه می‌کند. گرچه در سال‌های اخیر بخش محدودی از کشاورزان در مزرعه‌های کوچک خود مشغول کشت قهوه‌های اسپشالتی با کیفیت بالا هستند و قهوه تولیدی خود را در مقیاس کم در بازارهای جهانی می‌فروشند، اما اکثر کشاورزان قهوه پورتوریکو ترجیح می‌دهند قهوه خود را به همین شرکت بزرگ بفروشند تا این‌که در بازارهای قهوه اسپشالتی دنیا سرگردان شوند.
از سال ۱۹۸۰ کنسرسیومی از کشاورزان قهوه پورتوریکو، به رهبری جیم فرچونو (Jaime Fortuno) که دانش‌آموخته‌‌ی بازاریابی در دانشگاه هاروارد است، در تلاشند تا قهوه پورتو ریکو را به عنوان قهوه اسپشالتی و مرغوب احیا کنند و آن را به دوران اوج خود بازگردانند؛ قهوه‌ای که زمانی «قهوه پادشاهان و پاپ‌ها» لقب گرفته بود.
تاریخچه قهوه پورتوریکو در یک فنجان
قهوه در سال ۱۷۳۶ راه خود را به پورتوریکو باز کرد. گفته می‌شود دانه‌های قهوه عربیکا را اولین بار مهاجرینی از کورسیکا (از مستعمرات فرانسه در دریای مدیترانه و در غرب ایتالیا) به پورتوریکو آوردند. صنعت نیشکر در پورتوریکو در آن زمان در انحصار استعمارگران اسپانیایی بود و در نتیجه این مهاجران در ارتفاعات جزیره مستقر شدند تا بتوانند با کشت قهوه زندگی خود را سامان دهند. به دلیل موقعیت جغرافیایی ایده‌آل، بارش‌های مستمر و خاک حاصلخیز پورتوریکو، کشت قهوه به سرعت رشد کرد؛ به‌طوری که بعد از چند دهه قهوه بعد از نیشکر و تنباکو سومین محصول زراعی این کشور بود.
طعم قهوه پورتوریکو
قهوه یائوکو سلکتو پورتوریکو در ارتفاعات بالای ۱۰۰۰ متر از سطح دریا در رشته کوه‌های جنوب غربی جزیره از گونه‌ی ستایش شده بوربون و گونه بومی قدیمی این جزیره که گونه پورتوریکو نام گرفته می‌روید. این قهوه در مرغوب‌ترین حالت‌اش، بهترین نمونه از قهوه کارائیب است: نرم اما قدرتمند با اشاراتی از شیرینی معطر میوه‌ای.
قهوه‌های مناطق دیگر پورتوریکو نظیر قهوه منطقه آلتو گرانده و سیالس اغلب کیفیتی متوسط دارند و بیشتر به مصرف داخلی می‌رسند و به ندرت در بازارهای قهوه اسپشالتی آمریکا یافت می‌شوند.
[hr]این یادداشت در سری مطالب در امتداد کمربند قهوه‌ای منتشر شده است. از همین سری بخوانید:
[hr] [threecol_one]قهوه جامائیکا
جامائیکا تولید‌کننده‌ی یکی از مرغوب‌ترین قهوه‌های دنیاست: قهوه بلو مانتین که در ارتفاعاتی به همین نام در شرق جامائیکا می‌روید.[/threecol_one] [threecol_one]قهوه پاناما
قهوه پاناما ستاره‌ای نوظهور در دنیای قهوه است؛ یک مدعی تمام‌کمال برای کسب جایگاه بهترین قهوه آمریکای مرکزی.[/threecol_one] [threecol_one_last]قهوه دومینیکن
همه‌ی شرایط ایده‌آل کشت گونه عربیکا در این جزیره‌ی استوایی که در شرق هائیتی و غرب پورتو ریکو قرار گرفته مهیاست.[/threecol_one_last]
منابع:
http://coffee.wikia.com/wiki/
