جشنواره‌ی بین‌المللی چهار روزه‌ی قهوه استانبول دو روز پیش به پایان رسید. تبلیغات سطح شهر و لینک‌هایی که به صورت خودکار به دست کاربران علاقه‌مند به قهوه در شبکه‌های اجتماعی می‌رسید، خبر از جشنواره‌ای بزرگ و مفصل می‌داد. روز سوم را برای بازدید انتخاب کردم. جشنواره در دو نوبت صبح و بعد از ظهر میزبان بیش از ۳۰هزار بازدیدکننده بود. برگزارکنندگان این برنامه با دعوت از ۱۰۶ شرکت و کمپانی قهوه و اجرای فعالیت‌های متنوع از جمله کارگاه آموزشی، سخنرانی، مسابقه و نمایش، جشنواره‌ای زیبا و جذاب را در محیطی باز و زیبا تدارک دیده بودند.
عکس‌ها: بهنوش فرجی
آیکافی – در لحظه‌ی ورود حضور قدرتمند کمپانی‌های اسم و رسم‌دار ترکی و بین‌المللی چون استارباکس، دلونگی، آرچلیک و محمت‌افندی بسیار چشم‌گیر بود. آن‌ها با غرفه‌هایی بزرگ و فعال جمعیت زیادی را به خود مشغول کرده بودند. اما کمی آن‌طرف‌تر در یک ردیف مشخص شرکت‌های کوچک و مستقل تلاش می‌کردند تا مردم را با محصولات و فعالیت‌های خود آشنا کنند.
از جمله‌ی آن‌ها «کافه میو»ست. برند تازه‌ای که چهار سال از آغاز فعالیتش در ترکیه می‌گذرد. «بااچ یاماک» مدیر شرکت، پسر جوانی‌ست که چند ماه پیش پنجمین کافه‌اش را بعد از استانبول، ازمیر و آنکارا در شهر تبریز بازگشایی کرده و از این اتفاق بسیار راضی و خرسند است. می‌گوید تبریز و به طور کلی ایران یکی از بهترین و ناب‌ترین بازارها برای قهوه به خصوص قهوه موج سوم است. او از این‌که توانسته شریکی برای گشایش اولین شعبه خارجی «کافه میو» در ایران پیدا کند بسیار خوشحال است. می‌گوید: «من و برادرم این تجارت را با هم شروع کردیم و به تازگی موفق شدیم خودمان بدون واسطه برای خرید دانه‌ی قهوه از کلمبیا اقدام کنیم. برادر من از کارشناسان سازمان بین‌المللی SEA است و هر دو روی برشته‌کاری قهوه و قهوه‌آزمایی کار می‌کنیم».
بااچ بزرگ‌ترین چالش توسعه‌ی قهوه‌ی نسل سوم در ترکیه را باریستاهای حرفه‌ای می‌داند. او معتقد است که قهوه یک جریانی‌ست که به سرعت رشد می‌کند و متاسفانه باریستاها آن‌طور که باید و شاید برای به روز شدن مهارتشان تلاش نمی‌کنند و خیلی زود درگیر یک غرور کاذب می‌شوند. وی برگزاری چنین جشنواره‌هایی را برای گسترش شبکه‌های آشنایی با افراد حرفه‌ای و حتا مردم علاقمند بسیار خوب ارزیابی می‌کند.
این رضایت اما شامل همه شرکت‌کنندگان نمی‌شود.
«جاگاتای گولابیوگلو» مدیر شرکت «پروبادا کالکتیو» معتقد است که حضور کمپانی‌ها و اسپانسرهای بزرگ به هدف اصلی قهوه موج سوم لطمه می‌زند: «شرکت‌های مستقلی چون ما باید شرایطی داشته باشیم که بتوانیم مردم را با تعریف دیگری از قهوه که برای مثال در استارباکس یا شرکت‌هایی شبیه به آن مصرف می‌کنند آشنا کنیم اما در عمل، حضور ما کنار آن‌ها و نوع نمایش آن‌ها، بیش‌تر شبیه کافی‌شاپ‌های کوچکی‌ست که کار سرو رایگان قهوه به مردم را دارد.» جاگاتای که یک برشته‌کار حرفه‌ای نیز هست درباره‌ی فعالیت‌های شرکتش می‌گوید: «ما فعالیت‌های آموزشی زیادی روی وب‌سایت خودمان داریم. در عین حال آزمایشگاهی را تدارک دیده‌ایم که هر باریستا و فرد و گروهی بتواند ایده‌های خود را با هزینه‌ی کم‌تر آزمایش کند. در عین حال کار مشاوره و آموزش را هم در برنامه‌های خود داریم.» او معتقد است که ترکیه برای شناخت و مصرف درست قهوه‌ی موج نسل راه زیادی را باید بپیماید:
[quote float=”left”]مردم ما هنوز درک درستی از مزه‌ی قهوه‌ی خوب ندارند![/quote]
هر گوشه از فضا فعالیت‌های مختلف در جریان است. گروهی برای شرکت در کارگاه درست کردن نوشیدنی‌هایی با قهوه ثبت‌نام کرده‌اند. مربی درباره‌ی نوشیدنی‌ها و نوع قهوه‌ای که قرار‌است با آن ترکیب شود توضیح می‌دهد. در گوشه‌ای دیگر هنرمندانی مشغول نقاشی و هنرهای دستی دیگر با استفاده از دانه، پودر و قهوه هستند. کارگاه‌ها و سخنرانی‌هایی نیز در حال انجام است که تقریبا ۹۰درصد آن‌ها به زبان ترکی‌ست. در حاشیه‌ی نمایشگاه نیز غرفه‌هایی به صنایع‌دستی و انواع خوراکی اختصاص داده شده. فضا برای نشستن روی نیمکت و چمن مهیاست و به نظر می‌رسد مردم جشنواره را بهانه‌ی خوبی برای گذراندن یک بعد از ظهر دلپذیر در نظر گرفته‌اند.
در میان غرفه‌ها برند «کیما» که به تازگی در جشنواره قهوه‌ی تهران شرکت کرده هم به چشم می‌خورد. غرفه‌ا‌ی تقریبا شلوغ و پر رفت و آمدی‌ست. در یک گوشه‌ی دیگری گروهی از اندونزی آمده‌اند و تلاش می‌کنند با مردم صحبت کنند. زبان انگلیسی چندان در ترکیه رایج نیست و نوشیدن قهوه و حرکات دست و صورت تنها راه ارتباطی‌ست. به یمن سال‌ها زندگی در مالزی چند جمله‌ای به زبان باهاسا مالایو با هم احوال‌پرسی می‌کنیم. از چهره‌هایشان پیداست که به هیچ‌وجه توقع چنین چیزی را نداشتند. آن‌ها از جایی نزدیک به سوماترا آمده‌اند و قهوه‌ای بسیار غلیظ، به‌نسبت شیرین با طعم شکلات ارایه می‌دهند. از حضور در این جشنواره راضی هستند و چند بار از حمایت مالی دولت ترکیه تشکر و قدردانی می‌کنند. امیدوارند با حضور در این جشنواره بتوانند مشتریانی برای دانه‌های قهوه در مناطق اندونزی پیدا کنند چرا که آن‌طور که پیداست اکثر تاجران قهوه در این کشور تنها از مناطق آمریکای جنوبی قهوه خریداری می‌کنند و چندان با دانه‌های کشتزار‌های آسیای جنوب شرقی آشنا نیستند.
هوای این روزهای استانبول پاییزی‌ست. جشنواره اما پر از جوانان و علاقمندانی‌ست که بین غرفه‌ها در رفت و آمد هستند و بعداز ظهر خوشی را با فنجان‌های قهوه می‌گذرانند.
قهوه فقط اسپرسو یا اگه نبود گلد
مرسی از سایت کاربردیتون
موفق باشید