آیکافی – قهوه در طول تاریخ همواره نوشیدنی پرطرفداری بوده و گاه چوب همین محبوبیت را خورده است. در دوره‌هایی از تاریخ، نوشیدن قهوه از طرف حاکمان و یا مذهبیون به دلایل مختلف ممنوع، تحریم و یا تقبیح شده است. در این یادداشت پنج نمونه از معروف‌ترین ممنوعیت‌های تاریخی قهوه را مرور خواهیم کرد.
۱ – مکه
قهوه در سال ۱۵۱۱ میلادی در مکه حرام اعلام شد. عقیده بر این بود که نوشیدن قهوه موجب تحریک افکار می‌شود و علاوه بر این بهانه‌ای‌ست برای دور هم جمع شدن افراد و احتمالا گروه‌های ضد حکومت در قهوه‌خانه‌ها. همین‌طور استفاده از قهوه در مراسم صوفیان برای بیدار ماندن، موجب مذمومیت آن شده بود. (درباره ممنوعیت شرب قهوه در مکه بیشتر بخوانید.)
۲ – ایتالیا
در قرن شانزدهم که پای قهوه به اروپا رسید، روحیانیان آن‌را شیطانی خواندند و کمر همت به تحریم آن بستند. اما پاپ کلمنت هشتم جرعه‌ای از آن نوشیدن و طعم‌ش را دل‌پذیر توصیف کرد و حتا معتقد بود که قهوه باید غسل تعمید داده شود. همین چراغ سبز روحانیون بود که موجب فراگیر شدن قهوه‌خانه‌ها در سراسر اروپا شد.
۳ – قسطنطنیه
زمانی‌که “مراد چهارم” در سال ۱۶۲۳ به تخت فرمان‌روایی امپراطوری عثمانی رسید، بی‌درنگ قهوه را ممنوع اعلام و مجازات‌های سنگینی برای شرب آن وضع کرد. کسانی که برای اولین بار به جرم نوشیدن قهوه دستگیر می‌شدند، شلاق می‌خوردند. اگر کسی را برای بار دوم با قهوه می‌گرفتند، او را در کیسه‌ای چرمی کرده و در آب‌های بوسفور می‌انداختند.
۴ – سوئد
تیغ تحریم در سال ۱۷۴۶ در سوئد گریبان قهوه را گرفت. حاکمیت حتا تجهیزات و متعلقات قهوه را نیز ممنوع اعلام کرد و ماموران دولتی به مصادره فنجان‌ها و ظروف قهوه پرداختند. شاه گوستاو سوم همچنین دستور داد که محکومان به مرگ پیش از اجرای حکم، قهوه بنوشند، در حالی‌که پزشکان میزان قهوه لازم برای خلاص کردن آن‌ها را بررسی می‌کردند؛ مجازاتی که برای محکومان لذت‌بخش و برای دکترها کسالت‌بار بود.
۵ – پروسیا
در سال ۱۷۷۷ فردریک کبیر، پادشاه پروسیا، بیانیه‌ای صادر کرد و در آن مدعی شد که آب‌جو بر قهوه برتری دارد. خرید و فروش آب‌جو در آن زمان در اختیار خانواده سلطنتی بود و کاهش مصرف آن موجب خالی ماندن خزانه دولتی می‌گشت. پادشاه به این بهانه که مصرف بالای قهوه در کشور و به تبع آن واردات قهوه سبز، باعث خروج ارز می‌شود، هرگونه خرید و فروش و واردات آن را ابتدا ممنوع اعلام کرد و کمی بعد با رفع ممنوعیت، مالیات سنگینی بر آن بست. در بیانه فردریک کبیر آمده بود که بسیاری از پیروزی‌های این کشور در جنگ‌ها به‌خاطر این بوده که سربازان آب‌جو مصرف می‌کرده‌اند و اگر به‌جای آن قهوه می‌نوشیدند، ابدا این پیروزی‌های حاصل نمی‌شده است.
مطلب بسيار عالي و تامل برانگيزي بود …
حتی از قهوه هم به عنوان ابزاری برای سرکوب و حکومت بر مردم استفاده میشده..آدم یاد تحریم توتون و تنباکو و قند و شکر توی ایران میفته!!!
خيلي جالب بود