در پی انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری، سیاست‌های ضد جهانی‌سازی و اقتصاد حمایتی در دستور کار دولت جدید این کشور قرار گرفته است. خروج رسمی از توافق جهانی قهوه هم از نتایج اعمال چنین سیاست‌هایی است.
آیکافی – نماینده وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرده تصمیم به خروج از توافق جهانی قهوه با مشورت ذی‌نفعان صنعت قهوه این کشور گرفته شده است.
سازمان جهانی قهوه و وزارت امورخارجه ایالات متحده مبلغ حق عضویت این کشور در این سازمان را افشا نکرده‌اند.
آمریکا همچنان بزرگ‌ترین واردکنندهی قهوه جهان است و ۱۹٪ کل تولیدات قهوه جهان را خریداری می‌کند.
دولت آمریکا که خود از اعضای اصلی توافق جهانی قهوه است، اولین بار نیست که از آن خارج می‌شود. آمریکا در سال ۱۹۸۹ از توافق خارج شد و در سال ۲۰۰۵ در زمان ریاست جمهوری جورج بوش مجددا به عضویت کامل ICO درآمد. اما این بار به استناد آخرین گزارش سالانه‌ی سازمان جهانی قهوه نمایندگان ایالات متحده آمریکا اعلام کرده‌اند که تصمیم برای خروج از این سازمان نهایی است و براساس بازبینی داخلی نتیجه گرفته‌اند که منابع و کوشش‌های دولت آمریکا در حمایت از صنعت بین‌المللی قهوه می‌تواند بیرون از این سازمان به‌طور موثرتر به‌کار گرفته شود.
به گفته‌ی نماینده وزارت خارجه آمریکا، این کشور از طریق هیات مشاوران بخش خصوصی در حوزه‌ی بین‌المللی قهوه مشارکت خواهد کرد و نیز به شراکت خود با شرکت‌های خصوصی و گروه‌های غیرتجاری فعال در حوزه‌ی قهوه و دولت‌های دیگر برای حمایت از کشاورزان خرده‌پای قهوه ادامه خواهد داد.
توافق جهانی قهوه که در سال ۱۹۶۲ به امضا رسید و اجرا شد، مهم‌ترین قرارداد حوزه‌ی قهوه بین کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده‌ی این محصول است. هدف اولیه‌ی توافق جهانی قهوه، ایجاد ثبات در بازارهای بین‌المللی، تقویت حوزه‌ی قهوه و کمک به توسعه پایدار این صنعت و حفظ حقوق و منافع کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده قهوه از طریق تعیین سهم صادرات کشورهای تولیدکننده قهوه براساس قیمت پایه‌ای بود که سازمان جهانی قهوه تعیین می‌کرد. اما از سال ۱۹۸۹ که مذاکرات تعیین سهمیه‌ی صادرات با شکست مواجه شد، ICO قدرت اجرائی اعمال سهمیه صادرات کشورهای تولیدکننده‌ی قهوه را از دست داد.
حالا هفتمین و آخرین نسخه‌ی بازبینی شده‌‌ی این توافق که موردتأیید ۹۸٪ کشورهای تولیدکننده و ۸۳٪ کشورهای مصرف‌کننده‌ی قهوه است، اجرا می‌شود.
سازمان جهانی قهوه تنها سازمان جهانی بینا‌دولتی است که عضویت در آن هم شامل کشورهای تولیدکننده/صادرکننده و هم کشورهای مصرف‌کننده/واردکنندهی قهوه است. تمام کشورهای اصلی تولیدکننده‌ی قهوه عضو سازمان جهانی قهوه ICO هستند و خروج آمریکا از توافق جهانی قهوه که از ماه ژوئن اجرائی شد، آثار منفی از جمله محدودیت در بودجه برای سازمان جهانی قهوه داشته است. سخنگوی ICO درباره‌ی محدودیت بودجه‌‌ی این سازمان می‌گوید: «در پرتو واقعیت‌های بودجه‌ای جدید، دبیرخانه‌ی سازمان موظف است هزینه‌ها را کاهش دهد. به هر ترتیب ما سعی می‌کنیم تأثیر این اتفاق بر خدماتی که به اعضا ارائه می‌دهیم به حداقل برسانیم. سال آینده سال انتقال خواهد بود و ما طی آن تاثیر کاهش بودجه بر کارمان را ارزیابی خواهیم کرد».
سازمان جهانی قهوه اعلام کرد که بخشی از کمبود بودجه‌‌ی سازمان ناشی خروج آمریکا از پیمان، از طریق مشارکت بیشتر کشورهای واردکنندهی قهوه، شامل اتحادیه‌ی اروپا، ژاپن، روسیه، سوئیس و تونس جبران شده است.
خروج آمریکا از ICO به این معناست که این کشور دیگر صدایی در این سازمان ندارد. برای مثال موضوع آخرین اجلاس سازمان که حدودا دو ماه پیش در لندن برگزار شد، زنان و صنعت قهوه با تمرکز بر تأثیر قیمت پایین این محصول بر کشاورزان قهوه بود که در مذاکرات فشرده‌ی اجلاس، به تأثیر این موضوع بر بازرگانان، عمل‌آوران، خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان قهوه در آمریکا پرداخته نشد.
