آیکافی – صبح اول وقت دوشنبه در مرکز تجاری سیدنی؛ مردم پیش از آغاز یک روز شلوغ کاری دیگر با آن کفش‌های ناراحت و دردسر سر و کله‌زدن با مراجعه‌کنندگان، می‌خواهند کافئین صبحگاهی را جرعه‌ای سر بکشند؛ اما شعبه‌های قهوه استارباکس در این شهر اصلا شلوغ نیست. آنچه در این شعبه‌ها می‌بینید، یک زوج توریست با فراپوچینوهای خیلی بزرگ است که روی کاناپه‌ی گل و گشاد استارباکس لم داده‌‌اند و خبری از سفارش‌های کافه لاته رژیمی و کارآموزهایی که با سینی‌ها و سفارش‌های پیچیده‌ی قهوه از این طرف به آن طرف می‌دوند، نیست. دلیلش این است که دیگران همگی جلوی یک اسپرسو بار در آن طرف خیابان صف کشیده‌اند و در حال گپ زدن با باریستایی هستند که متوجه شده یکی از مشتری‌ها امروز مدل مویش را عوض کرده یا این که می‌داند چه کسی می‌خواهد کف روی ماکیاتو اش چه‌طور باشد.
آمارهای زیادی هر ساله از محبوبیت قهوه استارباکس منتشر می‌شود، اما استرالیاییها همیشه نوک این پیکان را تغییر داده‌‌اند و می‌دهند. علاقه‌ی ویژه‌ی آن‌ها به کیفیت و لذت از قهوه و وارد کردن آن به چرخه‌ی روابط اجتماعی‌شان باعث می‌شود که کافه‌های زنجیره‌ای مانند استارباکس از رونق بیفتد.
نیز ببینید ~ فرهنگ قهوه‌نوشی آمریکایی‌ها رو به زوال
استرالیا برخلاف تقریبا همه کشورهای پیشرفته دنیا، کاری با استارباکس ندارد. نخستین شعبه از این نماد کافه‌های بین‌المللی در استرالیا در سال ۲۰۰۰ گشایش یافت. بعد از آن که ۸۴ شعبه‌ی دیگر در سراسر ساحل شرقی این کشور گشوده شد. درست هشت سال بعد، استارباکس استرالیا ۱۴۳ میلیون دلار زیان داد و ناچار شد ۶۰ مغازه را ببندد.
برای مقایسه، در چین که اکثریت جمعیت بزرگسال آن به لاکتوز حساسیت دارند، از ۱۶ سال پیش تا امروز در هر پنج روز یک استارباکس جدید باز می‌شود.
فهمیدن این نکته که استارباکس استرالیا کجا به خطا رفته نیازی به هوش بازاریابی ندارد. شرایطی که بیشترین دردسر را برای استارباکس درست کرده در یک جمله خلاصه می‌شود: فرهنگ کافه‌نشینی و قهوه‌نوشی استرالیا خیلی خیلی «اصیل» است. به لطف موجی از مهاجران ایتالیایی و یونانی در اوایل دهه ۵۰ میلادی، استرالیاییها خیلی زودتر از آمریکایی‌ها هنر نوشیدن اسپرسو را به عنوان نمادی برای معاشرت‌های اجتماعی به‌کار گرفتند. در واقع هنگامی که استارباکس در آمریکا به عنوان یک انقلاب کافه‌ای ظهور کرد، استرالیاییها پیش‌تر از آن فرهنگ کاملا جا‌افتاده‌ی قهوه‌نوشی و کافه‌نشینی بر اساس اسپرسو برای خود داشتند.
استرالیا بیش از ۱۰ هزار کافه دارد و در گوشه و کنار شهرهای آن جایی نیست که یک ماشین اسپرسو‌ساز در کافه‌ای محلی با پاکت‌های شیر و گونی‌های قهوه قرار نگرفته باشد. رتبه استرالیا در سرانه مصرف قهوه ممکن است کمی پایین باشد (هر استرالیایی در روز میانگین ۰/۳ فنجان قهوه مصرف می‌کند، در مقایسه با یک هلندی با میانگین ۲/۴ فنجان قهوه در روز) اما در کیفیت قهوه‌نوشی و فرهنگ اصیل کافه‌نشینی یک سر و گردن بالاتر از دیگران است.
این مطلب در رده فرهنگ، تاریخ و قهوه منتشر شده است.
برداشت آزاد از +
این خوبه … استارباکس یکم مصنوعیه (کاری به قهوه ی با کیفیت ندارم منظورم فضای استارباکس یا به قول متن فرهنگ اونه)