نخستین شماره‌ی دوماهنامه‌ی فرهنگی هنری آنگاه به کافه و کافه‌نشینی اختصاص دارد. بر جلد آن طرح مرتضی ممیز از صادق هدایت نقش بسته و هنرمندان و افراد شناخته‌شده‌ای در این مجله‌ی ۲۰۸ صفحه‌ای از کافه و کافه‌نشینی نوشته‌اند. اما در آنگاه چه می‌خوانیم؟
آیکافی – دوماهنامه آنگاه آن‌طور که سردبیرش آرش تنهایی در سرمقاله‌ی اولین شماره نوشته، قرار است هر شماره به موضوعی خاص بپردازد و مجله‌ای باشد که در قفسه‌ی کتابخانه‌ها بایگانی شود؛ رسالتی میان مجله و کتاب که در این شماره به کافه و کافه‌نشینی می‌پردازد: «کافه و قهوه‌خانه یا هر پاتوق دیگری محلی برای ارتباط است و شاید نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه فقط بهانه‌اش باشد. ارتباط‌هایی با کیفیت‌های متفاوت و روایت‌های گوناگون از حرف‌ها و بحث‌ها و جدل‌ها و کتاب‌خواندن‌ها. این‌ها را باید از صندلی‌های لهستانی کافه نادری پرسید، از نیمکت‌های کافه شوکا،… این‌ها بیش از هر مکانی آدم‌ها را با ترس‌ها و دلهره‌ها و امیدهایشان دیده‌اند. آنگاه روایتی از کافه‌ها و صندلی‌هاست.»
در این شماره با احمد محیط طباطبایی درباره‌ی سیر تاریخی کافه‌نشینی در ایران گفت‌و‌گو شده و همچنین گفت‌و‌گوهایی با یارعلی پورمقدم درباره کافه شوکا، و لیلی گلستان درباره‌ی کافه‌ها و پاتوق‌ها انجام شده است. کامبیز درمخبش نیز در گفت‌و‌گویی با عنوان پنجره‌ای رو به مردم درباره‌ی کافه‌نشینی صحبت کرده است.
تاریخ سری قهوه‌خانه در تبریز و سنت کافه‌نشینی در این شهر نیز موضوع دو یادداشتِ این شماره هستند. اصفهان و ایلام نیز از دیگر شهرهایی هستند که در این شماره به سنت کافه‌نشینی و تاریخ قهوه‌خانه در آن‌ها پرداخته شده.
نمی‌توان سراغ کافه و کافه‌نشینی در تاریخ ایران رفت و به کافه نادری و پاتوق‌های نویسندگان و روشنفکران ایرانی نپرداخت. در ویژه‌نامه‌ی کافه‌نشینی «آنگاه» علاوه بر کافه نادری، درباره‌ی پاتوق‌های صادق هدایت از شهریور ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۹ می‌خوانید و همچنین تاثیر کافه‌نشینی بر خلاقیت هنری. در این شماره کوشیده شده از زوایای مختلف به این موضوع پرداخته بشود و از همین رو تاریخ چهل و پنج ساله‌ی لوگوی استارباکس هم در کنار پانزده کافه‌ی مشهور دنیا و نشانه‌شناسی کافه و کافه‌نشینی از موضوعاتی هستند که درباره‌شان می‌خوانید.
اگر به موسیقی کافه‌ها فکر می‌کنید یا به نقش و حضور کافه‌ها در هنر تئاتر و نمایشنامه‌ها، مطالبی برای خواندن در مجله دستگیرتان می‌شود و اگر مجموعه عکس پیمان هوشمندزاده از کافه شوکا را دیده‌اید، می‌توانید بررسی این مجموعه‌عکس را هم در «آنگاه» بخوانید. شخصیت‌های مختلفی هم در این مجله از تجربه‌ها، خاطره‌ها و نگاه تخصصی‌شان به کافه‌نشینی نوشته‌اند که خواندن‌شان خالی از لطف نیست. از میان آن‌ها می‌توان به یادداشت‌های محمد طلوعی، ناصر فکوهی، گیتا گرکانی، روشن نوروزی، رامین بیرق‌دار و … اشاره کرد. در این مجله همچنین مطالبی نیز برای علاقه‌مندان به سینما درنظر گرفته شده: برگردان گفت‌و‌گویی با جیم جارموش درباره‌ی فیلم قهوه و سیگار و همچنین یادداشتی درباره‌ی سنترال پرک، کافه‌ی معروف سریال محبوب فرندز.
دوماهنامه‌ی فرهنگی هنری آنگاه، شماره‌ی آذر و دی ۹۵ با قیمت ۱۵۰۰۰ تومان منتشر شده است و می‌توانید آن را از مراکز فروش نشریات خریداری کنید.
