آب موج سومی، ابزاری برای رسیدن به کیفیت و یکپارچگی قهوه‌ی دمی
آیکافی – بیش از ۹۸٪ یک نوشیدنی قهوه را آب تشکیل می‌دهد. بدیهی‌ست که کیفیت آب چه نقش تاثیرگذاری در کیفیت نهایی فنجان دارد. تغییرات کیفیت آب بسیاری از کافه‌ها و برشته‌کاران قهوه را در معرض این پرسش قرار می‌دهد که: واقعا چقدر می‌شود با تنظیم ترکیبات و املاح آب، کنترل کیفیت قهوه‌های موج سومی را به‌دست گرفت. ویژگی‌های آب که تحت‌تأثیر عواملی نظیر باران، املاح و تابش آفتاب است، از کافه‌ای به کافه‌ای و از شهری به شهری و منطقه‌ای به منطقه‌ای متفاوت است. همین امر باعث می‌شود که اغلب برشته‌کاری‌های تخصصی قهوه ندانند برخی یادآورهای طعمی خاص، در کافه‌ها فروشگاه‌های مختلفشان، حاصل تأثیر کدام عامل است: آب، قهوه، دما یا شیوه‌های دم‌آوری قهوه.
+ آب مایه‌ی حیات است برای اسپرسو
SCAA (انجمن قهوه تخصصی امریکا) دستورالعمل‌هایی ارائه داده که نشان می‌دهد آب مورد استفاده برای قهوه باید چه ترکیباتی داشته باشد تا قهوه‌ی دمی به بهترین درجه‌ی کیفی خود برسد. اما مشکل اینجاست که بسیاری نمی‌دانند با این دستورالعمل چه کنند. برای تبدیل آبی که در اختیار است به آب مطلوب و موردتوصیه‌ی SCAA، نه تنها باید ترکیب فعلی آب را دانست، بلکه باید معلوم باشد چه چیزی را باید از آن کم کرد و چه چیزی به آن اضافه. شاید همین امر موجب شد تا آب موج سومی (TWW) ابداع شود.
اَکوییم (Aquiem)، نوعی آب بسته‌بندی‌شده است که برای دم‌آوری قهوه تولید شده و حاصل تلاش‌های مجموعه‌ای است که به یکپارچگی کیفیت قهوه در جغرافیاهای مختلف اهمیت می‌دهد. این آب موج سومی در کپسول‌هایی کوچک و روشن ارائه می‌شود که در واقع آب نیست، بلکه حاوی پودری ترکیبی از مواد معدنی مختلف (مانند کلسیم، سدیم و منیزیم) است و وقتی در آب مقطر حل می‌شود، ترکیبی ثابت و مناسب از آب ارائه می‌هد.
هر یک از این کپسول‌ها یک گالن آب مقطر را به آب معدنی تبدیل می‌کند و به گفته‌ی شرکت تولید‌کننده، قهوه‌ی بسیار باکیفیت‌تری را به دست می‌هد.
چالرز نیک و تِیلور ماینور، تولیدکننده‌های این محصول هستند و می‌گویند «ایده‌ی آب موج سومی مانند بسیاری ایده‌های خارق‌العاده‌ی دیگر در دنیا، وقتی به سراغمان آمد که بساط خوردن و نوشیدن در جمعی صمیمی به‌راه بود. داشتیم از وضعیت صنعت قهوه می‌گفتیم که موضوع کیفیت آب به میان آمد و سیستم جدید فیلترینگ آب که تِیلور ساخته بود. چالرز به دنبال راهی بود تا به مشتری‌ها کمک کند به کیفیت مطلوب آب برای دم‌آوری قهوه برسند و حتی ایده‌ی پست کردن بطری آب‌های آماده‌ی مصرف به میان آمد. آنجا بود که ایده‌ی آب دِهیدراته به ذهن‌مان رسید. تِیلور به آزمایشگاهش برگشت و مشغول به کار شد. ما بقی داستان دیگر مشخص است و مهم این است که حالا هر کس می‌تواند بهترین آب را برای تهیه‌ی بهترین قهوه، هر کجا که هست در اختیار داشته باشد. در واقع این عاشقان قهوه بودند که آب موج سومی را برای عاشقان قهوه ابداع کردند.»
عنوان “آب موج سومی” برای کسی که عاشق قهوه نباشد معنای خاصی ندارد و جریان مهمی به نظر نمی‌رسد و تنها ابداعی بازیگوشانه است. اما برای افراد دقیق و حرفه‌ای که همواره باریستاها را به چالش می‌کشند و از دانه‌های قهوه‌ی به کار رفته می‌پرسند و از ویژگی‌های مختلف فنجانشان انتقاد می‌کنند، اتفاق مهمی به شمار می‌آید. در واقع لازم نیست چندان حرفه‌ای باشید تا متوجه تغییر کیفیت قهوه‌ی دمیِ تهیه شده با آب موج سومی بشوید.
چالز و تِیلور امیدوارند این آب که تنها پنج ماه از ابداع و سه ماه از تولید انبوه آن می‌گذرد، به استانداردی برای صنعت قهوه تبدیل شود.
خدا به ما رحم کند ! آب موج سومی ! وقتی که هنوز به هیچ یک از استاندارهای لازم برای یک فنجان قهوه مناسب در ایران نرسیده ایم آن وقت باید فکر خود را به موج سوم آب هم مشغول سازیم ! آیا در استارباکس یا کوستا به عنوان قهوه فروشان ه زنجیره ای فکری به عنوان فرمول آب مورد استفاده در تمامی شعبه ها و زنجیره ها شده است؟
بله بی‌تردید.
متاسفانه استاندارد برای هرچیزی خوب نیست.
استاندارد باعث میشه همه چیز به یک صورت در بیاد و این در مواردی خوب و در مواردی بد است.
تصور کنید از این به بعد در هر کافه‌ای که میروید با یک نوع طعم قهوه روبرو شوید، چقدر بد می‌شود اگر دیگر چیزی برای شگفت زده شدن وجود نداشته باشه و دیگر طعم یا بو یا صدا یا … دیگر انسان را به یاد چیزی نندازه.
وقتی چیزی استاندارد شد سخت تر اهلی میشه.
اگه منو اهلی کردی هر دوتامان به هم احتیاج پیدا می‌کنیم. تو برای من میان عالم موجود یگانه‌یی می‌شوی؛ من برای تو. «شازده کوچولو»