ملاقات با لاته ماکیاتوی استارباکس

از چند روز پیش مشتری‌های استارباکس در آمریکا، آمریکای لاتین و کانادا با نوشیدنی تازه‌ای در منوی کافه مواجه شده‌اند: لاته ماکیاتو. نوشیدنی‌ای بر پایه اسپرسو که نه لاته است و نه ماکیاتو. برای خیلی‌ها این سوال پیش می‌آید که آیا لاته ماکیاتو هم مثل فراپاچینو ترکیب ابتکاری استارباکس است یا اصالتی پشت این اسم ایتالیایی و ترتیب تازه وجود دارد؟ 

آیکافی – لاته ماکیاتو این‌طور که در این یادداشت توضیح داده شده، در واقع برعکس‌شده‌ی همان لاته‌ای ست که می‌شناسیم. چیزی به ترکیب ساده‌ی شیر و قهوه اضافه نمی‌شود، اما آن‌چه لاته ماکیاتو را از لاته واقعا جدا می‌کند، ترتیب ِترکیب و حجم شیر، فوم شیر و قهوه در ماگ یا لیوان شیشه‌ای ست. به‌طور سنتی قهوه لاته از اضافه کردن شیر و لایه نازکی از فوم شیر به یک یا دو شات اسپرسو درست می‌شود. کلمه «ماکیاتو» در لغت به معنای «لکه‌دار شده» یا «نشان‌دار شده» است؛ قهوه ماکیاتو یا «کافه ماکیاتو» هم در حقیقت یعنی «اسپرسویی که با کمی شیر لکه‌دار شده باشد.» به‌طور سنتی کافه ماکیاتو از یک فنجان اسپرسو درست می‌شده و اندکی شیر. ترکیب لاته ماکیاتو نوشیدنی سنتی و مهجور ایتالیایی‌ست که محبوب کودکان بوده. والدینی که مطمئن نبوده‌اند معده‌ی فرزندان‌شان تحمل قهوه را دارد، با اضافه کردن کمی قهوه به مقدار زیادی شیر گرم از بی‌خطر بودن نوشیدنی برای گوارش بچه‌ها خاطرجمع می‌شدند.

نکته‌ی مهم این است که برعکس شدن ترتیب ریختن شیر و قهوه در لیوان در مزه‌ی نهایی نوشیدنی اثر می‌گذارد. یعنی همان چیزی که مشتری‌های استارباکس را ترغیب می‌کند جای لاته، لاته ماکیاتو سفارش بدهند. وقتی لاته می‌نوشید اول مزه‌ی شیر را احساس می‌کنید و کم‌کم قهوه خودش را نشان می‌دهد. وقت نوشیدن لاته ماکیاتو، مزه‌ی قهوه از روی فوم شیر زودتر خودش را به قوه‌ی چشایی شما می‌رساند و مزه‌ی شیر در ته ماگ و بعد از قهوه منتظر می‌ماند. اتفاقی که ظاهرش این‌طور نشان نمی‌دهد. لاته ماکیاتوی استارباکس به‌خصوص اگر در ماگ غیرشیشه‌ای سرو شده باشد به لیوان بزرگ شیر و فوم شیری می‌ماند که مقداری اسپرسو سفیدی‌اش را لکه‌دار کرده.

[quote style=”boxed” float=”left”]استارباکس معتقد است باید آن‌چه را مشتری دلش می‌طلبد به او بدهیم. حتا اگر کم‌کم نوشیدنی‌های بر پایه اسپرسو شبیه به میلک‌شیک‌های داغ بشود، با اسم‌های ایتالیایی[/quote]

ابتکار استارباکس اما به مذاق باریستاهای کافه‌های موج سومی خوش نیامده. آن‌ها مجبورند بارها و بارها به مشتری‌های تازه توضیح بدهند که موردهای مخصوص منوی استارباکس را ندارند و قهوه‌ها را به شیوه‌ی سنتی و استاندارد سرو می‌کنند. آمریکایی‌ها معروفند به علاقه به حجم زیاد و ابعاد بزرگ در غذا و ظرف نوشیدنی. همان روحیه‌ای که اسپرسو را تبدیل به امریکانو کرد. استارباکس به دل مشتری‌هایش راه می‌آید و هرچقدر که بخواهند تناسب شیر و قهوه و فوم نوشیدنی‌شان را تغییر می‌دهد. به عقیده‌ی برخی باریستاها این امکان مشتری‌ها را بدعادت می‌کند. چون وقتی به کافه‌های موج سومی می‌روند یا به مکان‌هایی که قهوه را با حجم و ترکیب معمول سرو می‌کنند، این احساس به‌شان دست می‌دهد که سرشان کلاه رفته و از حجم نوشیدنی که عادت دارند بنوشند کم شده است! باریستای دیگری هم فکر می‌کند «ماکیاتو» زیادی لق‌لقه‌ی زبان استارباکس شده و آن‌ها خیلی بی‌خیال از آن استفاده می‌کنند.

سخنگوی استارباکس می‌گوید تجربه‌ی خوب استقبال مشتری‌ها از فلت وایت باعث شده آن‌ها سراغ لاته ماکیاتو بروند. فلت وایت با پیشینه‌ای استرالیایی داستانی مشابه لاته ماکیاتو دارد. ترکیبی که برای باریستاهای موج سومی چیزی جز یک کاپوچینوی خشک نبوده، اما تجربه‌ی مشتری از مزه‌ی آن به خاطر ترتیب متفاوت‌اش چیز دیگری است. استارباکس معتقد است باید آن‌چه را مشتری دلش می‌طلبد به او بدهیم. حتا اگر کم‌کم نوشیدنی‌های بر پایه اسپرسو شبیه به میلک‌شیک‌های داغ بشود، با اسم‌های ایتالیایی!