کنیا به حیات وحش و پارک‌های ملی متعددش معروف است که سالانه توریست‌های بی‌شماری را جذب خود می‌کند و همچنین به برخی از زیباترین سواحل آفریقایی‌اش. اما برای کسی که با دنیای قهوه آشنا باشد، کنیا یادآور قهوه‌ی باکیفیت است. قهوه‌های تخصصی کنیا در ردیف نخست پیشنهادهای هر کارگاه برشته‌کاری حرفه‌ای به چشم می‌خورند و بسیاری از تاجران قهوه‌ی دنیا به قهوه کنیا علاقه و توجه به‌سزایی نشان می‌دهند. این محبوبیت به ویژگی‌های طعمی منحصربه‌فرد این قهوه بر می‌گردد.
آیکافی – قهوه‌های کنیا مانند طلوع آفتاب آفریقایی بر فراز دشت‌های هموار و بی‌درخت، سحر‌آمیز هستند. کنیا پهنه‌ی گسترده‌ای از گونه‌های مختلف قهوه را در بر دارد. قهوه‌ی رده‌ی AA از باقی قهوه‌های کنیا شناخته‌شده‌تر است، اما قهوه‌های رده‌ی E و PB (پی‌بری) نیز از شهرت جهانی برخوردارند. به هر حال و به رغم تنوع طعمی و ویژگی‌های متفاوت این قهوه‌ها، ویژگی‌های مشترکی میان آن‌ها وجود دارد که در کنار یکدیگر، یکی از پیچیده‌ترین خانواده‌های قهوه‌ی دنیا را تشکیل می‌دهند. ویژگی‌هایی نظیر طعم‌یادهای علف لیمو، خانواده‌ی توت‌ها و برگاموت، رایحه‌ای لطیف و خوشایند و کمی شکلاتی که گیرنده‌های بویایی و چشایی را سر حال می‌آورد.
کنیا با تولید ۸۵۰هزار کیسه قهوه در سال (آمار ۲۰۱۳) با استفاده از پیشرفته‌ترین تکنیک‌های کاشت و فرآوری خیس و از طریق ایجاد تعاونی‌های کوچک محلی در ارتقای کیفیت قهوه‌ی تولیدی کوشیده است. از جمله امتیازات صنعت قهوه کنیا نسبت به دیگر کشورهای تولیدکننده قهوه، سازوکار مزایده‌ای خرید و فروش قهوه در این کشور است؛ که به باور بسیاری از متخصصان رمز موفقیت صنعت قهوه و کیفیت بالای قهوه کنیا است. خریداری که بیشترین قیمت را برای محصول یک مزرعه مشخص بپردازد در مزایده پیروز می‌شود و بعد از برداشت، محصول را تحویل خواهد گرفت.
مسأله اینجاست که علی‌رغم سیاست‌های اقتصادی دولت کنیا و دست‌اندازهایی که بر سر راه تولید قهوه‌ی درجه یک در این کشور وجود دارد، و نیز تغییرات ناخوشایند آب و هوایی، نمایشگاه قهوه کنیا و تعاونی‌های قهوه‌ی شرکت‌کننده در این کشور همچنان به تولید برخی از متمایزترین و برازنده‌ترین انواع قهوه ادامه می‌دهند. یکی از این تعاونی‌های قهوه «کاموئینی» است که در منطقه‌ی نیری زبانزد خاص و عام است.
قهوه AA تعاونی کاموئینی
این قهوه در منطقه‌ی نِیری (Neyri) کشت می‌شود، منطقه‌ای با خاک آتشفشانی سرخ رنگ که سرشار از فسفر است و به خوبی زهکشی شده است. تعاونی کاموئینی در کنار رود ایچاماما قرار گرفته که سرچشمه‌اش در دل جنگل‌های کاریما قرار دارد. این کارخانه یکی از ۱۹ کارخانه‌ای است که در شهر اوتایا در منطقه‌ی نِیری با تعاونی اوتایا (Othaya) کار می‌کنند.
تعاونی اوتایا با ۲۵۰ عضو و در سال ۱۹۵۶ تأسیس شده و حالا بیش از ۱۵۰۰۰ عضور دارد.
روش فرآوری کاموئینی روش شسته یا خیس است و دانه‌ها پس از شستشو به دو الی سه هفته زمان نیاز دارند تا به آرامی خشک شوند و رطوبت آن‌ها ۱۰ تا ۱۲ درصد کاهش پیدا کند. فصل اصلی درو در این منطقه از اکتبر تا دسامبر است.
اغلب قهوه‌هایی که در منطقه‌ی نِیری کشت می‌شوند امتیازهای بالایی از متخصصان قهوه‌آزمایی می‌گیرند و از همین‌روست که نیری را قلب قهوه‌ی طلایی-سیاه (Black-Gold) کنیا می‌دانند. این قهوه با شیرینی ذاتی خود از خوشمزه‌ترین گونه‌های قهوه‌ی کنیا به شمار می‌آید. برای توصیف این قهوه باید به طعم‌یاد توت قرمز اشاره کرد با ردی از شکوفه چای و کمی گریپ‌فروت و پودر کاکائو، چه در طعم و چه در رایحه، در کنار اسیدیته‌ای شیرین و ترد و حس دهانی اطلسی و لطیف. این قهوه با پس‌مزه‌ی شیرین خود پایان‌بندی مطبوعی دارد که با طعم‌یاد مریم سیاه همراه است.
کاموئینی در سال ۲۰۱۷ از لحاظ کنترل کیفیت، در میان شرکت‌های برشته‌کاری جنوب غربی ایالات متحده (آریزونا، نیومکزیکو و تگزاس) به مقام دوم رسیده است.
#متن_آگهی
قهوه‌ی تخصصی کنیا کاموئینی در ایران
قهوه ست در مقام یکی از برشته‌کاری‌های ریشه‌دار فعال در ایران، در حال حاضر تنها تأمین‌کننده‌ی قهوه‌ی تخصصی کاموئینی در کشور است. قهوه کنیای ست را می‌توانید از وب‌سایت این برشته‌کاری و یا شعبه جم (خ قائم مقام) تهیه کنید. طعم‌یادهای این قهوه که از زیرگونه‌ی SL28 و SL34 است، به گیلاس، سیب قرمز و میوه‌های هسته‌دار می‌زند.
