آیکافی – کارهای زیادی هست که توی ماشین کیف می‌ده. موسیقی گوش کردن. سیگار کشیدن. گپ زدن با یه رفیق. حتا روزنامه‌ی ورزشی ورق زدن پشت چراغ قرمز. اما چند بار پیش اومده پشت فرمون قهوه خورده باشین؟ نخوردین؟ یعنی حتا از زمانی که مستربین رو توی تلویزیون می‌دیدیم که صبح‌ها پشت فرمون مسواک می‌زد و قهوه می‌خورد هیچ به ذهن‌تون نرسید که شاید لذتی در پشت فرمون قهوه خوردن نهفته‌اس که باید کشف بشه؟
نکنه جزو اون کسایی هستین که قهوه رو فقط پشت میز می‌تونن بخورن؟ این همه ابزار، این همه ماگ بیرون‌بر، این‌همه امکانات coffee to go و این تنوع تامبلرها باید قلقلک‌تون داده باشه تا حالا. نداده؟
اگه تا حالا پشت فرمون در حال رانندگی قهوه خورده‌این که هیچ… با لذت‌اش آشنا هستین. اما اگه تا حالا همچین تجربه‌ای نکردین پیشنهاد میکنم حتما دل رو بزنین به دریا و پا رو بگذارین روی پدال ترمز و جلوی اولین جایی که قهوه‌ی بیرون‌بر می‌ده واستید و یه قهوه بگیرین. حتا توی ایران هم حالا دیگه جاهایی باز شده که قهوه‌ی بیرون‌بر می‌ده دست مشتری. می‌تونین تامبلر خودتون رو بگیرین دستتون و برین یه پاتیل قهوه درخواست کنین. می‌تونین یه موسیقی خوب بگذارین توی ماشین، لیوان قهوه‌تون رو بگذارین کنار دستتون، حتا یه رفیق عزیز رو هم همراه خودتون کنین که باهاش با پس‌زمینه‌ی موسیقی مرغوب گپ بزنین. بعد مزمزه کردن آهسته و پیوسته‌ی اون قهوه یه لذتی رو توی رگ‌هاتون جاری میکنه که اگه صدبار هم بنشینید پشت میز کافه و قهوه بخورین تجربه‌اش نمی‌کنین. پدال ترمز اون وسطیه‌اس.
بله من هم از طرف دارهای پشت فرمون قهوه خوردن هستم … معمولا در طول مسیرم به یک کافه کوچک سر میزنم و برام جالبه که کافه چی جوون و مودبش تا منو میبینه که دارم پارک میکنم اسپرسو دبل منو آماده میکنه و بعد میشینم پشت فرمون و جای شما خالی …. راستی نمیدونم تلخی گزنده دبل هم پشت فرمون خیلی کمتره … نمیدونم شاید به خاطر حواس ه بیشتر به رانندگی باشه …. نظر شما چیه؟