خفاش بی‌ربط‌ترین موجود زنده‌‌ای‌ست که می‌تواند ارتباطی با قهوه داشته باشد. اما در ماداگاسکار، قهوه‌هایی که با بزاق خفاش آغشته شده‌اند، با قیمتی بالاتر از قیمت قهوه‌های معمول ماداگاسکار به فروش می‌رسند. آیا چیزی در بزاق این پرنده‌ی شب وجود دارد که کیفیت قهوه را بالاتر میبرد؟ یا صنعت قهوه باید چشم‌به‌راه کوپی لواک دیگری باشد؟
آیکافی – به گزارش نیویورک تایمز، بزاق خفاش، پدیده‌ای به‌نسبت جدید در دنیای قهوه است که خاستگاه آن به ماداگاسکار برمی‌گردد؛ کشوری که هیچ‌گاه به تولید قهوه‌ی باکیفیت معروف نبوده است. کشاورزان قهوه ماداگاسکار که سال‌ها به کشت گونه‌ی ربوستا مشغول بوده‌اند، از چند سال پیش به کشت زیرگونه‌ای نادر از بوربون به‌نام بوربون پوینتو روی آورده‌اند که قیمت آن به حدود ۱۰۰ دلار برای هر پاوند می‌رسد. حالا همین قهوه اگر به کمی بزاق خفاش آغشته شود، قیمتش ۱۰٪ افزایش می‌یابد.
این‌که چرا کیفیت قهوه‌ی آغشته به بزاق خفاش بالاتر است، چندان روشن نیست. در گزارشی که در نیویورک تایمز منتشر شده آمده: «به گفته‌ی مشتریان، خفاش‌های وحشی گیلاس‌های کاملارسیده‌ی قهوه را گاز می‌زنند و این باعث می‌شود واکنشی میان مایع بزاق آن‌ها و هوای بیرون انجام شده و طعمی ملایم و منحصربه‌فرد به قهوه داده شود.»
مشخص نیست که چرا نیویورک تایمز نظرات قهوه‌نوش‌های عادی را در این خصوص پرسیده و برای بررسی تفاوت کیفی میان قهوه‌های آغشته به بزاق و قهوه‌های عاری از بزاق، سراغ متخصصان آنالیز حسی نرفته است. اما آیا الگوی ترکیبی حیوان، قهوه، کیفیت و قیمت بالاتر و سروصدای رسانه‌ای شما را یاد چیزی نمی‌اندازد؟
درست است: کوپی لواک؛ جانور بومی جنوب شرق آسیا که گفته شده از رسیده‌ترین گیلاس‌های قهوه تغذیه کرده و قهوه‌ی به‌دست آمده از مدفوع آن، با قیمتی سرسام‌آور در لوکس‌ترین هتل‌های دنیا به‌فروش می‌رسد. پس از انتشار گزارش‌های متعدد مبنی بر روش‌های غیرانسانی نگه‌داری این حیوانات در مزارع قهوه و بهره‌کشی از آن‌ها، تقاضای عمومی و به تبع قیمت این قهوه طی سال‌های اخیر رو به کاهش گذاشت. بعد از آن بود که سر و کله‌ی فیل تایلندی پیدا شد که قهوه‌ی مدفوع آن به نام بلک ایوروی یا عاج سیاه، کم‌کم جای کوپی لواک را گرفت.
در گزارش نیویورک تایمز آمده اولین بار جاکوبز رامارلا، کشاورز و کارآفرین کشاورزی اهل ماداگاسکار، متوجه شده که گیلاس‌های قهوه از زیرگونه‌ی بوربون پوینتو که خفاش آن‌ها را گاز زده، از نظر طعمی و کیفی با قهوه‌های معمولی متفاوت هستند. اما این تفاوت طعمی چیست؟
طبق گزارش به گفته‌ی رونالد فن‌در‌وائکن هتل‌دار بلژیکی: «طعم قهوه‌ی معمولی دو دقیقه پس از نوشیدن به‌سرعت از کام محو می‌شود؛ ولی طعم این قهوه برای مدتی طولانی در دهان باقی می‌ماند. اصلا اسیدی نیست، قهوه‌ی خیلی خوبی‌ست.»!
این در حالی‌ست که مدت‌هاست به واسطه‌ی تبلیغات صنعت قهوه تخصصی، اسیدیته‌ی قهوه لااقل به اندازه‌ی گذشته، دیگر مزه‌ی نامطلوبی در قهوه به‌حساب نمی‌آید.
رامارلا گفته در حال حاضر ۹۰ تولیدکننده‌ی قهوه در ماداگاسکار قهوه‌هایشان را برای فرآوری و تبلیغات برای او می‌فرستند. تولید قهوه خفاشی در ماداگاسکار در حال حاضر به حدود دو تن در سال می‌رسد؛ اما رامارلا امیدوار است بتواند با توسعه‌ی صادرات به کشورهایی مانند ژاپن، میزان تولید را تا سال ۲۰۲۱ افزایش دهد. این قهوه فعلا فقط در رستوران‌ها و هتل‌های لوکس به فروش می‌رود.
خبر تولید قهوه خفاشی در ماداگاسکار در حالی منتشر شده که ریشه‌ی ویروس کرونا را که تاکنون به مرگ یک‌صد نفر منجر شده، به سوپ خفاش نسبت می‌دهد. حال باید دید چطور می‌شود قهوه خفاشی را هم به قیمت هر پاوند ۱۱۰ دلار به‌فروش رساند و هم نگرانی مصرف‌کنندگان از ابتلا به بیماری‌های مختلف مانند هاری را رفع کرد.
به‌نظر می‌رسد هم‌زمانی کمپین تبلیغاتی قهوه خفاشی با شیوع ویروس کرونا یک بدشانسی تمام‌عیار برای تیم روابط‌عمومی این قهوه ماداگاسکاری بوده است.
