تفاله قهوه؛ راه‌کاری برای احیای جنگل‌ها و مقابله با گرمایش زمین
اگر اخبار سیاسی را دنبال می‌کنید احتمالاً اسم معاهده پاریس به گوشتان خورده است. در این معاهده بسیاری از کشورهای جهان با در نظرگرفتن پیش‌بینی دانشمندان درباره گرمایش زمین، متعهد شده‌اند اقدامات لازم را انجام دهند تا تولید دیاکسیدکربن را در کشورشان کاهش دهند. اما قهوه کجای داستان معاهده پاریس قرار می‌گیرد؟
آیکافی – یکی از راهکارهای مهم کاهش دیاکسیدکربن موجود در اتمسفر زمین احیای جنگل‌هاست. در راستای رسیدن به این هدف بین‌المللی، دانشمندان در دانشگاه هاوایی در حال پاسخ‌دادن به پرسشی هستند که گرمایش زمین را به نوشیدن قهوه ربط می‌دهد. آنها می‌خواهند بدانند اگر ۳۰ کامیون پر از تفاله قهوه را روی زمین‌هایی که برای بازیابی جنگل تأمین شده‌اند بریزید چه اتفاقی می‌افتد؟ نتیجه پژوهشی انجام شده در کاستاریکا نشان می‌دهد که سرعت رشد درختان بسیار افزایش می‌یابد.
گویا اثرات انرژی‌بخش و فعال‌کننده کافئین حتی خون درختان را هم به جوش می‌آورد.
به گفته دکتر ربکا کول، مدیر این پژوهش از دانشگاه هاوایی: «نتایج واقعاً خیره‌کننده‌اند. منطقه‌ای که خاک آن با یک لایه ضخیم قهوه پوشانده شد در مدت دو سال به جنگلی کوچک تبدیل شد درحالی‌که منطقه کنترل‌شده آزمایش را بیشتر از درختان، علف‌های هرز غیربومی پوشانده بودند».
طی همکاری با محققانی از دانشگاه ETH زوریخ، تیم دکتر کول لایه‌ای قهوه به ضخامت نیم متر را روی کل زمین مورد آزمایش پخش کردند که باعث رشد و گسترش سریع درختان بومی به روش‌های طبیعی همچون انتقال دانه‌ها با باد یا پراکنش با حیوانات می‌شود و از رویش گیاهان غیربومی جلوگیری می‌کند.
به غیر از اینکه زمین پوشیده شده با تفاله قهوه پر از درخت بود، درختان موجود در آن چهار برابر درختان موجود در زمین کنترل‌شده رشد کرده بودند. خاک زمینی که با قهوه پوشیده شده بود سرشار از مواد مغذی برای رشد گیاهان مثل کربن، نیتروژن و فسفر بود.
این تحقیق روی زمینی انجام گرفت که در سال ۱۹۵۰ به شدت جنگل‌زدایی شده بود. نتایج حاصل از آن نشان می‌دهند که با این روش ارزان و در دسترس می‌توان گام‌هایی مؤثر برای احیای جنگل‌های استوایی برداشت. این اطلاعات نشان‌دهنده نتایجی است که کاملاً با توافق پاریس ۲۰۱۵ در یک راستاست و می‌تواند زمین‌های وسیعی را که پیش از این از درختان و جنگل‌های بارانی استوایی خالی شده‌اند دوباره سرسبز و پر درخت کند.
به گفته دکتر کول هنوز برای تعمیم نتایج این پژوهش خیلی زود است و ضرورت دارد برای گرفتن یک نتیجه اجمالی، پژوهش‌ها در مقیاسی بزرگ‌تر و روی زمین‌های فرسوده دیگر موجود در منطقه انجام شوند. او معتقد است می‌توان این آزمایش را با دیگر پسماند‌های مواد خوراکی چون پالپ پرتغال هم آزمود.
او امیدوار است که «این تحقیق سکوی پرتابی برای پژوهشگران و صنایع باشد تا ببینند چطور می‌توانند از محصولاتشان به شیوه‌های بهینه استفاده کنند.»
احیای جنگل‌ها یکی از اهداف مهم بین‌المللی برای کاهش میزان کربن‌دی‌اکسید در سطح زمین است. محققان کشورهای مختلف با زیر نظر داشتن مقدار دیاکسیدکربن تولید شده به آنها پیشنهاداتی در زمینه کنترل آسیب مخربی که به محیط‌زیست وارد می‌کنند ارائه می‌کنند. به طور مثال متخصصان تغییرات اقلیمی در انگلستان به دولت پیشنهاد کرده‌اند که در یک بازه ده ساله بیش از ۱٫۵ میلیارد درخت بکارند تا به سیاست‌های داخلی‌شان در زمینه کاهش دیاکسیدکربن نزدیک شوند.
