از ترانه‌های
مهدی ایوبی
آدما میان و می‌رن، دنیای ما مثل کافه‌س
بغض‌شو بشکنه با اشک، هر کی از کافه کلافه‌س
مِنو تقصیری نداره، دلخوشی همیشه محوه
با شکر تحملش کن، قصه تلخه مثل قهوه!
اکثر روزای هفته، کافه‌چی سرش شلوغه
بگو دنبال چی هستی، این منو پر از دروغه
ما سفارش دادیم اما جامون انتخاب کردن
خنده انتخاب ما بود، بغضمونو آب کردن
ما سفارش دادیم اما جامون انتخاب کردن
خنده‌های خودشونو پای ما حساب کردن!
با قیافه‌هایی درهم، سر میزمون نشستیم
به هوای روزنامه، روی دنیا چشم بستیم
سر میزمون نشستیم، با قیافه‌هایی درهم
چن تا میز فاصلمونه، اما خیلی دوریم از هم!
یکی‌مون این‌ور کافه، مطلقا به فکر جاشه
یکی‌مون اون‌ور کافه، نگران رویاهاشه
یکی‌مون این‌ور کافه، تو تب گذشته مونده
یکی‌مون اون‌ور کافه، خاطراتشو سوزونده!
یکی‌مون این‌ور کافه، یکی‌مون اون‌ور کافه
بغضمونو قورت می‌دیم، بدون حرف اضافه!
تا کجا تا کی قراره رویامون تو کافه گم شه؟
خسته‌م از جایی که هستم، کاشکی این کافه پُلُم شه!
آدما میان و می‌رن، دنیای ما مثل کافه‌س
از سر میزش بلن شه، هر کی از دنیا کلافه‌س!
ببخشید کسی میدونه این ترانه رو هیچ خواننده ای خونده یا نه؟