فرهنگ تاریخ قهوه

‘کافه و قهوه‌خانه یکی‌ست’

آیکافی – متن زیر، آئین‌نامه‌ی بنای کافه و قهوه‌خانه است که در شماره‌ی ۳ مهرماه ۱۳۰۷ در روزنامه‌ی «عصر ۳شنبه» به چاپ رسیده است.

طرز بنای کافه

۱) کافه و قهوه‌خانه یکی است.

۲) درب کافه و یا قهوه‌خانه هر چند عدد که باشد باید از کف تا سه‌چارک قاب‌سازی و از آن به بالا تمام‌شیشه باشد.

۳) سقف و دیوار باید لااقل سفید شود و نقش صور غیرموزون از قبیل دیو و اژدها و شیرین و فرهاد و لیلی و مجنون و رستم و گیو و غیره در آن اکیداً ممنوع است.

۴) کف قهوه‌خانه باید لااقل با آجر شش مفروش شود.

۵) قهوه‌خانه نباید سکو برای نشیمن داشته باشد و همچنین نباید دارای کتیبه باشد.

۶) هر قهوه‌خانه باید در عقب به‌طور مجزا یک آب‌دارخانه داشته باشد که مطابق دستورات [؟] دارای چاه فاضلاب بوده و کلیه‌ی لوازم طبخ چای و غیره در آن‌جا گذارده شده و در همان‌جا تهیه شود، به ‌قسمی که به‌کلی از نظر مشتری مستور باشد و مخصوصاً باید دودکش صحیحی داشته باشد که دود و بوی ذغال در قهوه‌خانه استشمام نشود و عبور دادن دودکش حلبی و غیره از زیر سقف قهوه‌خانه و خارج کردن آن درب به ‌طرف معبر اکیداً ممنوع است و باید آب‌دارخانه درب مخصوص به قهوه‌خانه داشته باشد.

۷) قهوه‌خانه باید دارای مخرج آبخره باشد، به‌طوری که همیشه هوای آن‌جا قابل‌استنشاق باشد.

شرایط تأسیس قهوه‌خانه یا کافه

۱- هر قهوه‌خانه باید به‌قدر گنجایش مکان دارای میزهای چهارنفری چوبی یا آهنی رنگ‌شده و همچنین به‌تناسب عده میز صندلی چوبی یا آهنی داشته باشد.

۲- روی هر میز لااقل یک عدد ظرف جای خاکستر سیگار باشد و در هر قهوه‌خانه باید به‌قدر لزوم نیز زیرقلیانی موجود باشد.

۳- همه‌روزه باید در موقع افتتاح قدری خاک اره در کف قهوه‌خانه بگسترند و هنگام شب بروبند که آلودگی کف [؟] به زمین نچسبد.

۴- در هر قهوه‌خانه باید چندین ظرف مخصوص جهت آب ‌دهان به ‌فواصل معین موجود باشد.

۵- هیچ‌گونه اثاثیه از قبیل سماور و لامپا و لوله و منقل و غیره نباید در قهوه‌خانه و در منظر مشتری گذارده شود و محل آن‌ها آب‌دارخانه است.

۶- استعمال تغار و دوستکامی¹ جهت منبع آب ممنوع و باید ظروف آب از آهن سفید و دارای شیر باشد.

۷- ظرف آب‌خوری باید بلور یا کاشی باشد و استعمال آب‌خوری سفالی ممنوع است.

۸- هر قلیانی باید دارای سرنی فلزی باشد.

اجناس قهوه‌خانه

اجناس قهوه‌خانه عبارت است از چای، شکلات، شیر، شربت، بستنی، نان‌های شیرین، فالوده، سیفن، لیموناد، نان، کره، پنیر، خامه، سرشیر، عسل، سیگار، قلیان، چپق، مطبوخ لیمو، مطبوخ دارچین.

حدود و وظایف

۱- حدود صنفی مطابق مقررات اصنافی بلدی محفوظ است.

۲- قهوه‌چی می‌تواند در حدود مقرره‌ی خود به خارج چای و غیره بفروشد.

۳- فروش چای و قهوه و شکلات و شیر و مطبوخ لیمو و مطبوخ دارچین به‌طور دوره‌گردی ممنوع است لکن فروش بستنی و شربت و لیموناد و سیفن مانعی ندارد.

۴- قهوه‌چی مسئول نظافت و حفظ‌الصحه‌ی مکان و کلیه‌ی اثاثیه و اجزای قهوه‌خانه است، و باید کلیه‌ی مقررات صحی بلدی را رعایت نماید.

۵- شاگرد قهوه‌خانه باید همیشه در موقع خدمت پیراهن سفید بلند یا پیش‌بند سفید در بر داشته باشد.

۶- فریاد کردن به ‌این‌که … چای را بیار به فلان نقطه و یا مثلاً قلیان را ببر به فلان مکان ممنوع است.

۷- نقالی و سخن‌وری و حقه‌بازی و پرده آویختن و ورود گدا و درویش و آتش‌‌افروز و سینی‌گردان به‌عنوان تکدی و برگ سبز و غیره در قهوه‌خانه اکیداً ممنوع است.

۸- گذاردن نیم‌تخت و صندلی در معبر و روی نهر آب ممنوع است.

۹- داشتن لحاف و تشک در قهوه‌خانه جهت کرایه دادن اعم از شهر یا در خارج شهر اکیداً ممنوع است.

نمره اعلان ۸۱۵۱

کفیل بلدیه سرتیپ بوذرجمهر


¹- ظرف بزرگ مسی پایه‌دار که در آن آب یا شربت می‌ریزند و در مجالس عمومی می‌گذارند تا هرکس تشنه باشد از آن بیاشامد. (فرهنگ عمید)
²- خبری از قهوه نیست!

تحریریه آیکافی

آیکافی رسانه خبری،‌ تحلیلی و آموزشی صنعت قهوه و کافه ایران است. ما درست از روز اول ژانویه ۲۰۱۲ شروع به‌کار کرده‌ایم و تاکنون صدها یادداشت و گزارش و مقاله در حوزه‌های گوناگون مرتبط با قهوه از مصاحبه و مطالب آموزشی گرفته تا مقالات تاریخی و اجتماعی و ادبی منتشر کرده‌ایم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا