شعرقهوه و هنر
آدمهای پشت پنجرهی کافه
عادت کردهام
به طعم قهوه
به آدمهای پشت پنجرهی کافه
دستهایی که میروند؛
آدمهایی که نمیمانند
به تو
که روبرویم نشستهای
قهوهات را بههم میزنی
مینوشی میروی …
یکی
به آدمهای پشت پنجرهی کافه
اضافه میشود …
**
مرضیه احرامی
خیلی زیبا بود …. با وجود سادگی و روانی در متن حس خوبی را منتقل میکرد و مرا به فضای این عادت برد ….