سه فرمان سفارش کاپوچینو در ایتالیا

آمنه دهشیری

شاید جاهای دیگر دنیا برای تشخیص خارجی بودن یک نفر به رنگ پوست و زبان و لهجه‌اش نگاه کنند؛ اما ایتالیایی‌ها یک راه راحت‌تر و سریع‌تر دارند که قهوه در آن نقش کلیدی دارد.

آیکافی – ایتالیایی‌ها حوصله زمان‌بر‌بودن چیزی را ندارند؛ چرا که تمام وقت‌های دنیا را باید ذخیره کنند تا برای معاشرت‌های چند ساعته وقت آزاد داشته باشند. آن راه ساده ایتالیایی برای تشخیص خارجی‌ها این است: آن آدم چه ساعتی از روز دارد کاپوچینو سفارش می‌دهد؟

اما قوانین سفارش کاپوچینو

قانون اول و آخر و غیر‌قابل تعدیل و تفسیر: قهوه و شیر فقط برای صبح است و به هیچ وجه نباید بعد از غذا خورده شوند. حالا اگر یک خارجی هستید و همچنان بر عادت معهود و مبتذل خود (از نگاه یک ایتالیایی) پافشاری می‌کنید، یادتان باشد که حتما به‌خاطر سفارش کاپوچینیو در ساعات غیر از صبح یا بعد از غذا از پیشخدمت کافه عذرخواهی کنید. شاید خدایان رم باستان اندکی شما را به خاطر جرم مرتکب شده ببخشند.

قانون دوم: قهوه را با صدای بلند سفارش دهید. با افتخار داد بزنید و بگویید یک کاپوچینو لطفا. حتی اگر فاصله شما با باریستا چهار انگشت باشد. زندگی در ایتالیا با صدای بلند در جریان است. همه بلند سلام می‌کنند. هر بار که هم را می‌بینند یکدیگر را سفت در آغوش می‌گیرند و اسامی را جوری صدا می‌کنند که همه بفهمند چقدر دوست‌های‌شان را دوست دارند. حالا چه برسد به قهوه که نه فرهنگ که مذهبی در ایتالیا دارد برای خودش و باید برای هر بار نوشیدنش جشن گرفت حتی اگر بار پنجم باشد در یک روز.

قانون سوم: با قهوه مثل دارو برخورد کنید. سریع و ایستاده بنوشید و بروید. اما کاپوچینو کمی استثنا‌بر‌دار است. قرار است صبحانه باشد و اندکی زمان‌بر‌تر وقتی که با یک کورنتو (cornetto) خورده می‌شود. کرونتو شبیه کروسان فرانسوی‌ست ولی از آن شیرین‌تر است و کمتر ورقه‌ای‌تر. به‌هرحال این دو را به‌هیچ وجه نباید با هم یکی بدانید.

این راهنمای شروع روز با قهوه در ایتالیا بود. اگر عمری بود درباره پایان روز کاری با قهوه در ایتالیا و آدابش خواهم گفت.