فروش قهوه‌ی بیرون‌بر علاوه بر این‌که می‌تواند به کافهها در افزایش درآمدشان کمک کند برای مشتری‌ها هم مواهب بسیاری دارد. این در حالی‌ست که توجه به این راه‌حل ساده در افزایش میزان فروش، از نظر بسیاری از کافه‌های فعال امروز ایران مغفول مانده. مساله‌ای که دلیل آن‌را شاید بتوان در کیفیت پایین کاغذهای مصرفی تولید داخل جستجو کرد که به ایجاد طعم و بوی نامطلوب در نوشیدنی‌های گرم منجر می‌شود و نارضایتی مشتریان را به همراه دارد.
آیکافی – حتما این تجربه را داشته‌اید که یک روز صبح کمی دیرتر از معمول بیدار شده‌اید و چون نزدیک بوده دیرتان شود عادات هر روزه‌تان را دور زده‌اید و بعد از شستن دست و رو سریع از خانه زده‌اید بیرون که به موقع برسید سر کار. در چنین روزهایی آدم دیگر به درست کردن قهوه نمی‌رسد و کل روز آرزو به دل یک فنجان قهوه‌ی تازه دم می‌ماند.
اگر مثل من فشار کارتان زیاد باشد و آن‌قدر کار پشت کار زیر دست‌تان بیاید که فرصت سر خاراندن نداشته باشید می‌دانید که معمولا در دفتر مجبورید بسنده کنید به یک فنجان قهوه‌ی فوری. چرا؟ چون بیش‌تر دفاتر قهوه‌ساز درست و حسابی ندارند و نصف کافه‌های شهر به دلیلی نامعلوم قهوه‌ی بیرون‌بر نمی‌فروشند!
فروش قهوه‌ی بیرون‌بر بازی برد-برد است. منی که وقت ندارم توی کافه بنشینم، می‌توانم در چند دقیقه یک لیوان قهوه‌ی داغ بخرم و بروم سر کار. فضای کافه هم اشغال نمی‌شود و صاحبان کسب‌و‌کار در مدت زمان ثابت می‌توانند به تعداد بیش‌تری مشتری خدمات ارایه کنند.
کافی است نگاهی بیاندازید به کسب‌و‌کارهای موفق در صنعت قهوه مانند استارباکس. بسیاری از مشتری‌های استارباکس حتی در شعب این شرکت سرپا منتظر می‌ایستند تا قهوه‌شان آماده شود و زودتر بتوانند بروند دنبال کار و زندگی‌شان.
آمارهای E-Imports نشان می‌دهد یک کافه‌ی متوسط که در یک خیابان نسبتا پر تردد قراردارد روزانه تا ۲۵۰ لیوان قهوه بیرون‌بر می‌فروشد.
کم‌توانی کافهها
با وجود تمام مزایایی که فروش قهوه‌ی بیرون‌بر می‌تواند برای کسب‌و‌کارها داشته باشد بسیارند کافه‌هایی که در تهران قهوه‌ی بیرون‌بر نمی‌فروشند.
یکی از عجیب‌ترین تجربه‌های من در این زمینه داستان کافه‌ای در خیابان قائم‌مقام است که چند وقت پیش رفتم سراغ‌اش تا قهوه‌ی بیرون‌بر بخرم. یکی از روزهای قبل از عید بود و کل دفتر حال و هوای نوروز داشت و من هم برای این‌که حال خوشی که آن روز داشتم را با هم‌کارهایم سهیم شوم قصد کردم برای هفت-هشت نفر از بچه‌ها قهوه بخرم.
رفتم یکی از کافه‌های نزدیک دفتر که می‌دانستم قهوه‌ی بیرون‌بر می‌فروشد و بیش از این چند بار از آن‌جا خرید کرده بودم. بعد از این‌که گفتم هشت لیوان قهوه‌ی بیرون‌بر می‌خواهم صاحب کافه با چشم‌های گرد کمی نگاهم کرد و گفت این تعداد لیوان ندارند و نمی‌توانند به این تعداد مشتری یک جا سرویس دهند.
بخشی از مشکل شاید این‌جا باشد که خیلی از کافه‌های ایران، حتی در شهرهای بزرگی مانند تهران به خدمت‌رسانی یک‌جا به تعداد بالای مشتری عادت ندارند و خیلی وقت‌ها سرشان کمی که شلوغ می‌شود دست و پایشان را گم می‌کنند و نمی‌دانند چه باید بکنند.
البته فروش قهوه‌ی بیرون‌بر در کنار تمام مواهبش، می‌تواند مشکلاتی هم ایجاد کند. به عنوان مثال به تعداد لیوان‌های یکبار مصرفی که برای سرویس‌دهی به هزاران مشتری نیاز خواهد بود فکر کنید. در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته برای حل این مشکل کافهها به استفاده از لیوان‌هایی تشویق می‌شوند که قابل‌بازیافت هستند یا از الیاف طبیعی ساخته شده‌اند. همچنین لیوان‌هایی وجود دارد که در آن‌ها از حداقل مواد شیمیایی مانند چسب و جوهر صنعتی استفاده شده است.
به عنوان مثال استارباکس در سال ۲۰۱۷، نزدیک به سه میلیارد لیوان قهوه‌ی بیرون‌بر فروخت؛ که می‌کند به عبارت روزی ۸ میلیون قهوه بیرون‌بر! بدین ترتیب با استفاده از لیوان‌های قابل‌بازیافت، هم حجم فروش کافه بالاتر خواهد رفت، هم لازم نیست مشتری برای قهوه نوشیدن یکی از صندلی‌های کافه را اشغال کند و هم آسیبی به محیط‌زیست نرسانده‌ایم.
دت‌پک شرکتی استرالیایی‌ست که لیوان‌های یکبار مصرف و ظروف بسته‌بندی برای کافهها، رستوران‌ها، قنادی‌ها و نانوایی‌ها ارائه می‌دهد. در ساخت ظروف دت‌پک از حداقل مواد شیمیایی استفاده شده و از این جهت به‌عنوان یکی از سبزترین شرکت‌های فعال در این زمینه شناخته می‌شود. لیوان‌های نوشیدنی‌های گرم دت‌پک در سه مدل تک‌جداره، دوجداره و دوجداره‌ی راه‌راه به بازار عرضه شده که در ساخت آن‌ها به‌جای پوشش پلاستیکی، از بیوفیلم استفاده شده و در محیط‌زیست قابل‌تجزیه هستند. استفاده از این مواد در ساخت محصولات دت‌پک باعث شده که کمترین تغییر در طعم و عطر نوشیدنی‌های گرم مانند چای و قهوه به‌وجود آید.
محصولات دت‌پک را از آرش ویژن بخواهید.
