قهوه‌چی‌باشی,
loading...
قهوه چی باشی تعطیل شده و جای خود را به کافه لمیز (انقلاب) داده است.
فکر کنید شعار کافه‌ای این باشد: “وقت قهوه است٬ کار همیشه هست.” سخت بشود از جلوی قهوه‌چی‌باشی با آن تابلوی سبزرنگ بزرگش رد شد و برای فنجانی قهوه دل به دریا نزد. بالای عبارت قهوه‌چی‌باشی آمده ۱۳۹۱ و این یعنی گردانندگان کافه حالاحالاها برنامه‌ها دارند برای بودن و ماندن. از میدان انقلاب دو سه دقیقه‌ای بیشتر راه نیست تا کافه. دانشجوها احتمالا مشتری طبقه‌ی دوم قهوه‌چی‌باشی باشند؛ جایی که یک ردیف صندلی و رفه‌ای مشرف به طبقه‌ی پایین دارد و می‌شود نشست و تمرین معادلات دیفرانسیل حل کرد و آدم‌ها و ماشین‌هایی که از کارگر رد می‌شوند را دید زد. قهوه‌چی‌باشی جرات کرده و قهوه ترک را در منو راه نداده؛ چون اجاق گاز برای تهیه‌ی قهوه ترک نداشته‌اند و نخواسته‌اند آن قهوه‌ی بی اصل و نسبی که با فشار آب علمک دستگاه اسپرسوساز درست می‌شود را قهوه ترک بنامند. به‌جایش در فواصل زمانی معین قهوه فیلتری تازه‌دم درست می‌کنند؛ گذرتان قهوه‌چی‌باشی افتاد محتمل است ببینید که قهوه‌چی در حال خالی کردن قهوه دمی ِ مانده در سینک ظرف‌شویی‌ست تا قوری را برای قهوه‌ای تازه ساز کند.
loading...
کافه‌های زیادی نیستند در تهران که بشود آن‌ها را “پاتوق” کرد. من کافه‌ای که صاحبش یک سره لای مشتری‌ها رژه برود را نمی‌پسندم. قهوه‌چی باشی “سرویس” ندارد و این یکی از مهم‌ترین چیزهاییست که به خاطرش اینجا را دوست دارم.
قهوه‌چی باشی یک میز دارد که هر لحظه سرت را برگردانی، انگار وسط خیابان کارگر نشسته باشی، کلّ عابرها را می‌بینی. به خصوص جایِ خوبیست برای آشنا دیدن! بعید است که بروی آنجا و آشنا نبینی!
یک نکته‌ی خیلی مهم دیگر، اینکه سیگار آزاد نیست. و البته به همین دلیل خبری از تیپ‌های الکی هنری نیست. فضایِ کافه هم سیاه و انتلکچوال نیست. خیلی هم خوشحال است اتّفاقا!
loading...
بهترین کافه همین جاست! هیچکسی نبوده که بیاد و پاگیر این کافه نشه.
loading...
خاطرات من از قهوه چی باشی ، قبل از سال ۹۱ اِ و من رو حسابی پاگیرِ خودش کرده..
قهوه ی خوب ، آدمای خوب ، محیط خوب ، همه و همه باعث میشه ، وقتی من اونجا میشینم ، بهم خوش بگذره ، چه تنها باشم ، چه با دوستام 🙂
البته اگه اشتباه نکنم وایرلس نداره که بهتره این رو اصلاح کنید 🙂
loading...
حتما موکایش را امتحان کنید، از همه چیزش بهتر است! از میان کیک هایش هم تارت تمشک و شکلاتش را جای دیگری پیدا نکرده ام، خوب است، خیلی.
loading...
وقتی حسرت میخوری که تابستونه و دانشگاه تعطیل و این بااعث میشه کمتر بتونی بری قهوه چی باشی
رفتار مسولینش واقعا مادبانه و با شخصیته قیمتاشون مناسب و همه چی خوشمزه
من عاشق کافه موکای سردشونم و سکوی طبقه بالا تا وقتی سرم رو از لپتاپم میارم بیرون بتونم مردمی که از جلوی در کافه رد میشن رو ببینم عین یه فیلم میمونه که از جلوی چشمت رد میشه واقعا یه کافه دانشجویی دوست داشتنیه اینجا
.
کاش فوقمم دانشکده فنی بودم و دانشکده فنی هم تو پردیس مرکزی دانشگاه تهران بود تا میشد هر روز برم این کافه
loading...
خیلی کافه ی خوبه ای…یعنی میشه بهش گفت کافه. برا مشتریاش ارزش قائله.
کلا کافه ی با شخصیتیه. البته باید یکم رو موزیکاش تجدید نظر کنه! کمی تو مخین.
loading...
من عاشق این کافه ام 🙂 یه جای روشن و مثبت، فضای صمیمی و دوستانه + کیفیت بسیار خوب و قیمت مناسب و رفتار بسیار مودبانه ی مسئولینش 🙂 همه ی اینا باعث شد من و دوستام ساعات خیلی خوب و آرومی رو دور از دغدغه ی دانشگاه در کنار هم بگذرونیم 🙂
loading...
سلام
می خوام بگم (البته با عرض معذرت)
این تعاریف همش چاخانه
مزخرف ترین کافی شاپی که به عمرم دیدم انجاست
قیمت قهوه ها بسیار بالا
زمان تهیه قهوه بسیار بالا
رفتار مسئولین بسیار بد
حتی یه سرویس هم ندارن
وقتی هم که خودت می ری قهوه رو میاری می بینی سرد شده
فضای گرفته و ….
ولی انصافا کیک هاش خوبه
حرف هام عین حقیقت بود
نوکرم
loading...
بهترین کافه ی رویِ زمین
یه محیطِ دنج، صمیمی، پر از حسای خوب
loading...
انقلاب و کارگر یکی از شلوغ ترین خیابون های تهران ف تو این بین قهوه چی باشی یه نعمت حساب میشه،همی تونید راحت بشینید و به موسیقی های زیباش گوش کنید و از شلوغی کارگر لدت ببرید،رفتار کافه چی هاش خیلی صمیمه،قهوه ها و چای سردش عالیهه،هم از نظر کیفیت عالیع هم از نطر قیمت ،در زمین تو سه سایز قهوه هاشو سرو می کنه در کل عالیه،خیلی دوست داشتنیه
loading...
دوست عزیزبهتره این پستو اصلاح کنی…چون قهوه چی باشی جمع نشده بلکه پاساز موبایل انقلاب طبقه ۲ نقل مکان کرده.